Mykoła Wołosianko

Mykoła Wołosianko
Микола Волосянко
Pełne imię i nazwisko

Mykoła Mykołajowycz Wołosianko

Data i miejsce urodzenia

13 marca 1972
obwód iwanofrankowski

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 2012
Ukraina

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 10 (0)
1990 Dynamo Kijów 0 (0)
1990–1991 SKA Kijów 63 (2)
1992–1993 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 54 (1)
1993–1994 FK Boryspol 35 (5)
1994–1996 CSKA-Borysfen Boryspol 70 (12)
1996–1998 Dynamo Kijów 10 (1)
1998–2000 Metałurh Mariupol 58 (4)
2000–2001 CSKA Kijów 26 (1)
2001–2002 Arsenał Kijów 24 (0)
2002 Czernomoriec Noworosyjsk 13 (1)
2002–2003 Borysfen Boryspol 4 (0)
2003 Wołyń Łuck 4 (0)
2004–2005 Borysfen Boryspol 11 (0)
W sumie: 382 (27)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996  Ukraina 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2008 Kniaża Szczasływe (asystent)
2008 Prykarpattia Iwano-Frankowsk (asystent)
2009–2011 Arsenał Kijów U-19 (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mykoła Mykołajowycz Wołosianko, ukr. Микола Миколайович Волосянко, ros. Николай Николаевич Волосянко, Nikołaj Nikołajewicz Wołosianko (ur. 13 marca 1972 w obwodzie iwanofrankowskim, Ukraińska SRR, zm. 6 czerwca 2012[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, były reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek szkoły piłkarskiej w Iwano-Frankowsku. W 1989 zaczął występować w drużynie Prykarpattia Iwano-Frankowsk. Jako 18-latek był zaproszony do Dynama Kijów, jednak nie zagrał żadnego razu przeszedł do SKA Kijów, skąd powrócił do rodzinnego klubu Prykarpattia Iwano-Frankowsk. Po występach w boryspolskim klubie ponownie został zaproszony do Dynama Kijów, z którym został Mistrzem Ukrainy w 1997 i 1998 oraz zdobył puchar Ukrainy w 1998. W 1998 przeszedł do Metałurha Mariupol. Następnie krótko występował w klubach CSKA Kijów, Arsenał Kijów, Czernomoriec Noworosyjsk, Borysfen Boryspol i Wołyń Łuck. W 2004 wrócił do Borysfena Boryspol, w którym zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

13 sierpnia 1996 zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w spotkaniu towarzyskim z Litwą wygranym 5:2. Wszedł na boisko w 78 minucie. To był jego jedyny mecz reprezentacyjny.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Wspólnie z Andrijem Annenkowem pomagał trenerowi Stepanowi Matwijiwowi trenować Kniaża Szczasływe i Prykarpattię Iwano-Frankowsk[2]. Od 2009 r. do sierpnia 2011 trenował juniorów klubu Arsenał Kijów U-19[3]. Ostatnim miejscem pracy był amatorski zespół FK Bucza-2, występujący w mistrzostwach obwodu kijowskiego.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]