Michaił Ippolitow-Iwanow

Michaił Ippolitow-Iwanow
Михаил Михайлович Ипполитов-Иванов
Ilustracja
Imię i nazwisko

Michaił Michajłowicz Ippolitow-Iwanow

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1859
Gatczyna k. Petersburga

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1935
Moskwa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons

Michaił Michajłowicz Ippolitow-Iwanow (ros. Михаил Михайлович Ипполитов-Иванов) (ur. 7 listopada?/19 listopada 1859 w Gatczynie koło Petersburga, zm. 28 stycznia 1935 w Moskwie) – rosyjski kompozytor i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie rzemieślnika Michaiła Iwanowa. W roku 1881 dodał do swojego nazwiska nazwisko panieńskie matki, by odróżnić się od innego kompozytora noszącego także te same imiona i popularne nazwisko Iwanow. W latach 1872-1875 był członkiem chóru chłopięcego petersburskiego soboru św. Izaaka. W roku 1875 rozpoczął studium kompozycji w Konserwatorium Petersburskim u Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, które ukończył pomyślne w roku 1882. W tym samym roku został dyrektorem szkoły muzycznej w Tbilisi, którą wkrótce przekształcił w konserwatorium. W roku 1893 został powołany na profesora Konserwatorium Moskiewskiego. W latach 1905-1922 pełnił funkcję dyrektora tej uczelni. W roku 1925 został dyrygentem teatru operowego Bolszoj. Zajmował się też muzykologią, m.in. gruzińskimi pieśniami ludowymi. Do jego uczniów zaliczał się m.in. Reinhold Glière.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W twórczości Ippolitowa-Iwanowa widoczny jest wpływ Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Oprócz melodii folkloru rosyjskiego można zauważyć wpływ muzyki ludowej Gruzji – skutek jedenastoletniego pobytu w Tbilisi. Ippolitow-Iwanow pozostał niechętny awangardowym kierunkom w muzyce, nie sprzeciwiał się wymaganiom realizmu socjalistycznego. Oprócz dwóch symfonii, sześciu oper i kilku utworów kameralnych stworzył wiele popularnych utworów symfonicznych, przeważnie stanowiących opracowania melodii ludowych z różnych regionów ZSRR.

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2]}

  • Suity symfoniczne
    • Kawkazskije eskizy op. 10, (1894)
    • Iwierija op. 42, (1896)
    • Tiurkskije fragmienty op. 62 (1930)
  • I symfonia e-moll op. 46 (1908)
  • II symfonia Kardis (1935)
  • Yar-khmel, uwertura, op. 1 (1882)
  • Kwartet fortepianowy op.9 (1893)
  • Kwartet smyczkowy a-moll op. 13 (1894)
  • Romanticzeskaja bałłada na skrzypce i fortepian, op. 20 (1928)
  • Scherzo symfoniczne op. 2 (1881)
  • poematy symfoniczne
    • 1917 god (ok. 1919)
    • Mcyri op.54 (1929)
    • Rapsodia armeńska op. 48 (1895)
    • Tiurkskij marsz op. 55 (1925)
    • Iz piesien Ossiana op. 56 (1925)
    • Epizod iz żyzni Szuberta op. 61 (1931)
    • Jubilejnyj marsz op. 67 (1931)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jarzębska 1993 ↓.
  2. ↑ Barsova 2004 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alicja Jarzębska: Ippolitow-Iwanow Michaił. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 4: HIJ część biograficzna. Kraków: PWM, 1993. ISBN 83-224-0453-0. (pol.).
  • Inna Barsova: Ippolitov-Ivanov (Ivanov), Mikhail Mikhaylovich. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. I. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
  • Mieczysława Hanuszewska: 1000 kompozytorów. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Muzyczne, 1974.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michaił_Ippolitow-Iwanow&oldid=71338995”