Michał Halicz

Michał Halicz
Ilustracja
Michał Halicz
Imię i nazwisko

Leopold Blomberg

Data i miejsce urodzenia

10 października 1888
Warszawa, Polska

Data i miejsce śmierci

1 marca 1969
Londyn, Wielka Brytania

Zawód

aktor

Lata aktywności

1919–1949

Michał Halicz, właśc. Leopold Blomberg (ur. 10 października 1888 w Warszawie[1], zm. 1 marca 1969 w Londynie) – polski aktor kina przedwojennego, zazwyczaj epizodysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Andrzeja Blomberga i Broni­sławy z Mianowskich[1], bratem aktora Tadeusz Olszy. Szkołę średnią ukończył w Warszawie[1]. W 1905 roku był aresztowany za udział w strajku szkolnym. Walczył w I wojnie światowej. Zadebiutował w 1919 roku w warszawskim teatrzyku „Qui Pro Quo”. Zazwyczaj grał w programach rewiowo-kabaretowych, lecz również pojawiał się w repertuarze operetkowym. Występował w wielu teatrach: w Teatrze Rozmaitości we Lwowie (1919/20); w warszawskim teatrzyku „Miraż” (1920); Qui Pro Quo (1922, 1925, 1927); „Stańczyku” (1924), w Teatrze Premier pod kier. T.Ortyma; w „Nowościach” (1926, 1931), „Wodewilu”, „Perskim Oku”; w Teatrze Nowym w Poznaniu (1929), „Uśmiechu Warszawy” (1930), „Mignon”; „Morskim Oku” (1931–1933); „Cyga­nerii” (1933); „Starej Bandzie” (1934/35); „Holly­wood” (1935); Teatrze Wielkim (1936–38 repertuar operetko­wy).

Występował w wielu polskich filmach. Na początku kariery filmowej grał główne role, później reżyserzy brali go do ról trzecioplanowych i sporadycznie epizodów.

W czasie II wojny światowej był żołnierzem I Dywizji Pancernej.

Po wojnie przebywał na emigracji. W sezonie 1948/49 należał do ZASP-u w Londynie.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Spektakle teatralne[edytuj | edytuj kod]

  • 1919 – Tekst pochyłą czcionką, „Qui Pro Quo
  • 1924 – Wesoła śmierć, „Stańczyk”
  • 1925 – Pomalutku aż do skutku, „Qui Pro Quo”
  • 1930 – Uśmiech Warszawy, „Wesoły Wieczór”
  • 1931 – Tęcza nad Warszawą, „Morskie Oko”
  • 1931 – Manewry jesienne, „Teatr Nowości
  • 1932 – Przez dziurkę od klucza, „Morskie Oko”
  • 1933 – Boccaccio, „Morskie Oko”
  • 1933 – Syrena na wędce, „Morskie Oko”
  • 1933 – Z pocałowaniem ręki, „Cyganeria Warszawska
  • 1935 – Dziewczyna i hipopotam, „Cyganeria Warszawska”
  • 1938 – Ptasznik z Tyrolu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 50.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ludwik Sempoliński: Wielcy artyści małych scen. Warszawa: Czytelnik, 1977.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]