Mato Grosso (płaskowyż)

Mato Grosso (Chapada de Mato Grosso) – płaskowyż leżący w Brazylii, w północno-zachodniej części Wyżyny Brazylijskiej.

Zajmuje większą część stanu Mato Grosso; rozciąga się od stanu Goiás po Serra dos Parecis, leżące nieopodal granicy z Boliwią[1]. Wznosi się na wysokość 600-700 m n.p.m., opada wysokimi stopniami na południe ku bagnistej dolinie Pantanal. Pocięty rzekami, które dzielą płaskowyż na stoliwa zwane chapada. Na obrzeżu Mato Grosso miejscami występują silnie rozczłonkowane pasma górskie[2].

Płaskowyż pokrywają suche lasy kolczaste i sawanny. Wzdłuż rzek rosną lasy galeriowe. Występują złoża diamentów[2]. W XVII wieku obszar zasiedlali koloniści szukający tu, prócz diamentów, złota; obecnie większe znaczenia od wydobycia surowców ma na Mato Grosso wypas bydła. Wyżynę przecina kilka autostrad. Głównym miastem jest Cuiabá[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Mato Grosso, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-06-22] (ang.).
  2. ↑ a b Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 60.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mato_Grosso_(płaskowyż)&oldid=68432502”