Marianne Vos

Marianne Vos

Marianne Vos (2018)
Data i miejsce urodzenia	13 maja 1987 ’s-Hertogenbosch
Wzrost	168 cm
Informacje klubowe
Klub	Team Jumbo-Visma Women (od 2021 roku)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia Igrzyska olimpijskie złoto Pekin 2008 kolarstwo (Wyścig punktowy) złoto Londyn 2012 kolarstwo (Start wspólny) Mistrzostwa świata w kolarstwie przełajowym złoto Zeddam 2006 Elita złoto Hoogerheide 2009 Elita złoto Tabor 2010 Elita złoto St. Wendel 2011 Elita złoto Koksijde 2012 Elita złoto Louisville 2013 Elita złoto Hoogerheide 2014 Elita złoto Fayetteville 2022 Elita srebro Treviso 2008 Elita srebro Belvaux 2017 Elita brąz Tabor 2015 Elita brąz Bogense 2019 Elita Mistrzostwa Europy w kolarstwie przełajowym złoto Pontchâteau 2005 Elita złoto Hoogstraten 2009 Elita srebro Tabor 2003 Elita srebro Rosmalen 2018 Elita brąz Huijbergen 2006 Elita Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym złoto Salzburg 2006 Start wspólny złoto Valkenburg 2012 Start wspólny złoto Florencja 2013 Start wspólny srebro Stuttgart 2007 Start wspólny srebro Varese 2008 Start wspólny srebro Mendrisio 2009 Start wspólny srebro Geelong 2010 Start wspólny srebro Kopenhaga 2011 Start wspólny srebro Leuven 2021 Start wspólny srebro Florencja 2013 Jazda druż. na czas Mistrzostwa Europy w kolarstwie szosowym złoto Valkenburg 2006 Start wspólny złoto Sofia 2007 Start wspólny złoto Herning 2017 Start wspólny srebro Glasgow 2018 Start wspólny brąz Hooglede 2009 Start wspólny brąz Hooglede 2009 Jazda ind. na czas Puchar Świata w kolarstwie szosowym 1. miejsce 2007 1. miejsce 2009 1. miejsce 2010 1. miejsce 2012 1. miejsce 2013 2. miejsce 2011 3. miejsce 2008 3. miejsce 2014 Puchar Świata w kolarstwie przełajowym 2. miejsce 2003/2004 2. miejsce 2009/2010 2. miejsce 2011/2012 3. miejsce 2010/2011 3. miejsce 2013/2014 Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym złoto Manchester 2008 Wyścig punktowy złoto Apeldoorn 2011 Scratch
Multimedia w Wikimedia Commons

Marianne Vos (ur. 13 maja 1987 w ’s-Hertogenbosch) – holenderska kolarka szosowa, torowa i przełajowa, dwukrotna złota medalistka olimpijska, dwukrotna medalistka mistrzostw świata w kolarstwie torowym, wielokrotna medalistka mistrzostw świata w kolarstwie szosowym i kolarstwie przełajowym oraz pięciokrotna zdobywczyni Pucharu Świata w kolarstwie szosowym.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Marianne Vos odniosła w 2004 roku, kiedy zdobyła złoty medal w wyścigu ze startu wspólnego podczas szosowych mistrzostw świata juniorów. W sezonie 2003/2004 była druga w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w kolarstwie przełajowym, przegrywając tylko z Niemką Hanką Kupfernagel. Już dwa lata później zdobyła złoty medal w kategorii elite podczas przełajowych mistrzostw świata w Zeddam oraz zwyciężyła w wyścigu ze startu wspólnego na szosowych mistrzostwach świata w Salzburgu. W sezonie 2007 zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata kobiet w kolarstwie szosowym oraz zajęła drugie miejsce w wyścigu ze startu wspólnego na mistrzostwach świata w Stuttgarcie. Kolejne cztery medale zdobyła w 2008 roku: srebrny na przełajowych mistrzostwach świata w Treviso, srebrny ze startu wspólnego na mistrzostwach świata w Varese, złoty w wyścigu punktowym na igrzyskach olimpijskich w Pekinie oraz kolejny złoty w tej samej konkurencji podczas torowych mistrzostw świata w Manchesterze. Dzięki temu została pierwszą w historii kolarką, która zdobyła złote medale na igrzyskach olimpijskich, a także na szosowych, torowych oraz przełajowych mistrzostwach świata^[1]. W sezonie 2008 była także trzecia w szosowym PŚ, ulegając jedynie Niemce Judith Arndt oraz swej rodaczce Suzanne de Goede.

W latach 2009–2013 każdego roku zdobywała przynajmniej dwa medale. W kolarstwie przełajowym zwyciężyła na pięciu kolejnych edycjach, równocześnie zdobywając medale w szosowym wyścigu ze startu wspólnego: srebrne na MŚ w Mendrisio (2009), MŚ w Geelong (2010) i MŚ w Kopenhadze (2011) oraz złote na MŚ w Valkenburgu (2012) i MŚ we Florencji (2013). Ponadto w 2012 roku była najlepsza w tej samej konkurencji podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, a rok wcześniej zwyciężyła w scratchu na torowych mistrzostwach świata w Apeldoorn. W 2013 roku w barwach teamu Rabobank-Liv/giant zdobyła srebrny medal w drużynowej jeździe na czas. Ponadto w sezonach 2009, 2010, 2012 i 2013 ponownie zwyciężała w klasyfikacji generalnej szosowego PŚ, a w sezonie 2011 była druga. W przełajowym Pucharze Świata była druga w sezonach 2003/2004 (za Niemką Hanką Kupfernagel), 2009/2010 i 2011/2012 (za swą rodaczką Daphny van den Brand) oraz trzecia w sezonach 2010/2011 i 2013/2014.

Najważniejsze osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Oficjalna strona (niderl. • ang.)
• Profil na cyclingarchives.com (ang.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-04)]. (ang.)