Mandapa
Mandapa (pawilon) – hinduistyczny obiekt sakralny charakterystyczny dla południowych Indii, prawie zawsze z kolumnami[1] (w liczbie nawet do tysiąca sztuk), w południowych Indiach najczęściej z płaskim dachem. Termin ten może oznaczać pomieszczenie poprzedzające świątynię, rodzaj narteksu oraz sanktuaria i wolno stojące budynki na terenie świątynnym. Mandapy przyświątynne często wykorzystywane są do praktyki tańców religijnych do zgromadzeń wiernych. Określenie mandapa używane również w stosunku do indyjskich świątyń wykutych w skale.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mandapa. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 36, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mamallapuram (ang.)
- Styl północnoindyjski (ang.)