Lorika ostrosterna

Lorika ostrosterna
Charmosyna josefinae[1]
(Finsch, 1873)
Ilustracja
Lorika ostrosterna w Loro Parku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Loriini

Rodzaj

Charmosyna

Gatunek

lorika ostrosterna

Synonimy
  • Glossopsitta josefinae (Finsch, 1873)[1]
  • Trichoglossus josephinae Finsch, 1873[1]
  • Trichoglossus josefinae Finsch, 1873[1]
Podgatunki
  • C. j. josefinae (Finsch, 1873)
  • C. j. cyclopum Hartert, 1930
  • C. j. sepikiana Neumann, 1922
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Lorika ostrosterna[3] (Charmosyna josefinae) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae) zamieszkujący górskie lasy Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony.

Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia 3 podgatunki[4]:

  • C. j. josefinae (Finsch, 1873) – zachodnia Nowa Gwinea (od półwyspu Ptasia Głowa po Góry Śnieżne);
  • C. j. cyclopum Hartert, 1930 – północno-zachodnia Nowa Gwinea;
  • C. j. sepikiana Neumann, 1922 – środkowa Nowa Gwinea.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Loriki ostrosterne mierzą 24 cm długości, natomiast ważą 68 g. W ich ubarwieniu dominuje kolor czerwony. Kark oraz potylica jest czarna, tył wierzchu głowy fioletowy. Zewnętrzna część skrzydeł zielona, krawędzie lotek mają szary nalot[5]. Pokrywy podskrzydłowe są czerwone. Środkowa część kupra ciemnoniebieska. Podbrzusze jest czarne. Ogon czerwony z żółtą krawędzią po bokach (przechodząc przez zielony) oraz końcówką. Niższa część grzbietu samicy jest zielonożółta[6]. U podgatunku C. j. cyclopum brak niebieskawego odcienia na potylicy oraz czarnego na brzuchu[5]. Z kolei tył głowy C. j. sepikiana jest jasnoszary, a brzuch ma bardziej intensywną czarną barwę. Oczy lorik są żółte, a dziób pomarańczowy. Młode osobniki czerń na podbrzuszu, karku i potylicy mają rozmytą kolorem zielonym[6].

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Naturalnym środowiskiem lorik ostrosternych są górskie lasy od 760 do 2200 m, lecz najczęściej spotykane są od 850 do 1200 m n.p.m. Zazwyczaj żyją w parach lub małych stadach. Pożywienie zdobywają w koronach drzew, często razem z lorikami ognistymi (Charmosynopsis pulchella). Na wolności żywią się głównie pyłkiem, nektarem, pąkami kwiatowymi i miękkimi owocami[5]. W niewoli zaobserwowano, że papugi tego gatunku lubią codziennie się kąpać oraz obgryzać gałęzie[7].

Lęgi[7][edytuj | edytuj kod]

Samica składa przeważnie 2 jaja, które wysiaduje razem z samcem na zmianę. Po około 28 dniach inkubacji wykluwają się młode, które ważą ok. 4 g. Do dwudziestego dnia życia są zupełnie ślepe, następnie zaczynają się stopniowo otwierać oczy. W ósmym tygodniu młode opuszczają gniazdo, lecz przez kolejne 3 tygodnie są jeszcze dokarmiane przez rodziców. Po dwóch latach loriki są już dojrzałe płciowo.

Loriki ostrosterne są hodowane w niewoli, lecz nie należą do popularnych gatunków. Jednym z często spotykanych problemów przy ich rozmnażaniu są niezapłodnione jaja w dwóch pierwszych lęgach. Najczęściej wynika to z niedoświadczenia samca.

Status i ochrona[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje loriki ostrosterne za gatunek najmniejszej troski nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako nieliczny i lokalny w większości jego zasięgu występowania. Ze względu na brak istotnych zagrożeń i dowodów na spadki liczebności BirdLife International uznaje trend populacji za stabilny[2]. Gatunek jest wymieniony w II załączniku CITES[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Charmosyna josefinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Charmosyna josefinae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (Wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-07].
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-07]. (ang.).
  5. a b c Josephine's Lorikeet (Charmosyna josefinae), [w:] Pets [online], 30 grudnia 2014 [dostęp 2019-09-25] (ang.).
  6. a b Josephine’s Lorikeet (Charmosyna josefinae), [w:] Parrot Encyclopedia [online], World Parrot Trust [dostęp 2019-09-25].
  7. a b Dieter Schäfer, Hodowla loriki ostrosternej, Robert P. Sobecki (red.), „Nowa Exota” (5/2019), Budzów, s. 2–4, ISSN 1214-8962.
  8. Charmosyna josefinae. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]