Lionel Hampton
 Lionel Hampton (1977) | |
| Imię i nazwisko | Lionel Leo Hampton |
|---|---|
| Pseudonim | Hamp, Mad Lionel |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Powiązania | |
| Odznaczenia | |
  | |
Lionel Leo Hampton (ur. 20 kwietnia 1908 w Louisville, zm. 31 sierpnia 2002 w Nowym Jorku) – amerykański wibrafonista jazzowy, jeden z pierwszych muzyków grających jazz na tym instrumencie, perkusista i wokalista. Odznaczony National Medal of Arts[1], laureat NEA Jazz Masters Award[2] 1988.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Lionel Hampton urodził się w Louisville w Kentucky w 1908, krótko potem rodzina przeprowadziła się do Birmingham w Alabamie[3][4][5]. Część dzieciństwa spędził też w Kenosha w Wisconsin, następnie przeniósł się do Chicago w 1916. W latach 20. brał lekcje ksylofonu u Jimmy’ego Bertranda, rozpoczął też grę na perkusji[6].
.jpg)
i saksofonista Arnett Cobb, 1946
fot. William P. Gottlieb
Hampton zaczął grać zawodowo na perkusji w Chicago Defender Newsboy’s Band jako nastolatek. W 1927 lub 1928 przeniósł się do Kalifornii i tam występował w Dixieland Blues-Blowers. Pierwszego nagrania dokonał z zespołem The Quality Serenaders Paula Howarda. W tym okresie zaczął grać na wibrafonie. W 1930 do Kalifornii przyjechał Louis Armstrong, który zaprosił Hamptona do zagrania na wibrafonie w dwóch utworach[7]. Na początku lat 30. studiował muzykę na University of Southern California. W 1934 założył własną orkiestrę, pojawił się też w 1936 w filmie Binga Crosby’ego Pennies From Heaven[8].
W listopadzie 1936[7] Benny Goodman zaprosił Hamptona do swojego zespołu Benny Goodman Trio, które tworzyli Teddy Wilson i Gene Krupa. Hampton przyjął propozycję, a zespół zmienił nazwę na Benny Goodman Quartet[7][9]. W czasie współpracy z Goodmanem nagrywał także samodzielnie, utworzył też Lionel Hampton Orchestra. W 1940 zakończył tę współpracę, by założyć własny big-band[10]. Orkiestra Hamptona była bardzo popularna w latach 40. i 50. W 1953 odbył trasę koncertową w Europie, towarzyszyli mu m.in.: Clifford Brown, Gigi Gryce, George Wallington, Art Farmer, Quincy Jones i Annie Ross.
W latach 60. wciąż nagrywał i cieszył się uznaniem, jednak jego twórczość nie była już tak popularna jak we wcześniejszych latach[7]. W 1968 wystąpił z Louisem Armstrongiem na festiwalu w San Remo[11]. W tym samym roku otrzymał medal papieski od Pawła VI. W lutym 1984 wystąpił na festiwalu jazzowym na University of Idaho, który obecnie nosi nazwę Lionel Hampton Jazz Festival.
Hampton pozostawał aktywnym muzykiem do czasu udaru, którego doznał w Paryżu w 1991, ostatni występ dał w Smithsonian National Museum of American History w 2001[7][12][13].
Zmarł w Nowym Jorku i został pochowany na cmentarzu Woodlawn[14] w okręgu Bronx.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 1996 National Medal of Arts
- 1997 Austriacki Krzyż Honorowy Nauki i Sztuki I klasy[15]
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- 1937–1939 Benny Goodman – The Complete RCA Victor Small Group Recordings
- 1937–1939 Hot Mallets, Vol. 1
- 1937–1939 The Jumpin Five, Vol. 2
- 1938 The Famous 1938 Carnegie Hall Jazz Concert
- 1939–1940 Tempo and Swing
- 1944 Star Dust
- 1947 With the Just Jazz All Stars
- 1953–1954 The Lionel Hampton Quintet
- 1955 Hamp and Getz
- 1958 The Golden Vibes
- 1958 Lionel
- 1960 Silver Vibes
- 1963 Benny Goodman Together Again!
- 1963 You Better Know It!!!
- 1972 Please Sunrise
- 1988 Mostly Blues
- 1991 Live at the Blue Note
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NEA – National Medal of Arts. nea.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
- ↑ NEA Jazz Masters – Lionel Hampton. [dostęp 2014-07-06].
- ↑ Giddins, Gary Lionel Hampton, 1908–2002; After 75 Years Onstage, a Well-Earned Rest
- ↑ Percussive Arts Society Hall of Fame
- ↑ United States Marine Band Hall of Composers
- ↑ Yanow, Scott, Classic Jazz, wyd. Backbeat Books, 2001
- ↑ a b c d e "Ibid"; Yanow, Scott. Swing – The Third...
- ↑ Stan Britt, Dexter Gordon: A Musical Biography, wyd. Da Capo Press, 1989
- ↑ Ross Firestone, Swing, Swing, Swing: The Life & Times of Benny Goodman, wyd. W. W. Norton & Company, 1994
- ↑ Scott Yanow, Swing: Third Ear--The Essential Listening Companion, wyd. Backbeat Books, 2000
- ↑ Lara Saint Paul performs with Lionel Hampton and Louis Armstrong Lara Saint Paul – The Hits
- ↑ "Ibid"; Voce, Steve
- ↑ Celebrated Jazz Artist Lionel Hampton Donates His Vibes To Smithsonian
- ↑ Woodlawn Cemetery - Lionel Hampton (ang.) [dostęp 2011-05-09]
- ↑ parlament.gv.at – Lista odznaczonych odznakami honorowymi Republiki Austrii od 1952 (niem.) [dostęp 2012-10-04]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ISNI: 0000000118801699
- VIAF: 100254182
- ULAN: 500335886
- LCCN: n81149163
- GND: 11894200X
- LIBRIS: 53hkk3vp2g8jnr3
- BnF: 138949368
- SUDOC: 079922562
- SBN: DDSV005467
- NLA: 35806627
- NKC: ola2002158267
- BNE: XX868597
- NTA: 071981136
- BIBSYS: 1007194
- CiNii: DA07625878
- PLWABN: 9810576813905606
- NUKAT: n2005144838
- J9U: 987007273015905171
- CANTIC: a11051838
- LNB: 000069242
- NSK: 000123962
- RISM: people/41021823
- WorldCat: lccn-n81149163