Lesica (Wrocław)

Lesica w czasach PRL PGR Rędzin lub Rędzin Leśny (niem. Waldvorwerk Ransern) – osiedle Wrocławia w dawnej dzielnicy Psie Pole.

zabudowania Lesicy
przepompownia Rędzin w Lesicy, obecnie zasilana energią elektryczną, niegdyś parowa

Samo osiedle jest niewielkie (składa się – stan na rok 2006 – tylko z kilku budynków, niektóre są opuszczone i niszczeją), natomiast pola i lasy przy nim położone sięgają na wschód granicy osiedla na Odrze, na północy granicy Wrocławia z gminą Oborniki Śląskie na Widawie, od wschodu przez pola irygacyjne (Pola irygacyjne Wrocławia) graniczy ze Świniarami, od południa z Rędzinem. Przez Lesicę przechodzi tylko jedna, wiodąca z Rędzina utwardzona droga, bardzo wąska, brukowana grubą bazaltową kostką, kończąca się przy bramie znajdującej się tu przepompowni ścieków[1]. Jest to końcowy odcinek ulicy Wędkarzy. Prócz tego wzdłuż Odry biegnie Grobla Karłowicko-Rędzińska, element systemu przeciwpowodziowego. Naprzeciw Lesicy, po przeciwnej stronie Odry znajdują się osiedle Pracze Odrzańskie oraz – dzielące je dwa mniejsze osiedla, Janówek i Nowa Karczma – ujście rzeki Bystrzycy.

Historia osiedla[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz wzmiankowana jako folwark należący do Wrocławia w 1794 r. pod nazwą Ransener Wald – Vorwerk, następnie w 1845 r. pod nazwą Waldvorwerk Ransern był traktowany jako część Rędzina. W takim chrakterze osada występowała do 1945, później stanowiła gospodarstwo należące do PGR Osobowice. Przed i po II wojnie światowej zabudowania folwarku Lesica były skomunikowane z Rędzinem kolejką wąskotorową, zlikwidowaną wkrótce po wojnie. Lesica formalnie włączona została w granice miasta wraz z sąsiednim Rędzinem w roku 1973.

W roku 2006 jedynym bezpośrednim przejawem aktywności gospodarczej w Lesicy – oprócz przepompowni – była prowadzona w jednym z budynków gospodarczych dawnego PGR hodowla dżdżownic.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przepompownia znajduje się na końcowym odcinku drogi oczyszczonych już w rozległych polach irygacyjnych ścieków, odprowadzając je do Odry; pierwotnie napędzana była silnikiem parowym, dlatego wciąż znajduje się tu wysoki komin kotłowni, wobec doprowadzenia energii elektrycznej i wymiany silników pomp na elektryczne – zbędny.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]