Leon Wincenty Czechowski
 | |
 kapitan piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 stycznia 1885 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 sierpnia 1938 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1931 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | referent |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   | |
.png){kind=small}
Leon Wincenty Czechowski (ur. 22 stycznia 1885[a] w Krakowie, zm. 8 sierpnia 1938 w Bydgoszczy) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, malarz, aktor teatralny, scenograf i dekorator.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z artystycznej rodziny, jego ojciec Marceli był suflerem, a siostry Jadwiga i Helena aktorkami. Ukończył gimnazjum św. Jerzego w Krakowie, po czym rozpoczął studia na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie umiejętności malarskie zdobywał pod kierunkiem Józefa Mehoffera. Naukę kontynuował w Monachium, do Krakowa powrócił w 1903 i przyłączył się do grupy wędrownych aktorów. W sezonie 1904/1905 występował w Teatrze Ludowym w Krakowie, a od 1905 do 1910 w Teatrze Miejskim. Poza grą aktorską często pełnił również funkcję dekoratora. W 1910 otrzymał stypendium, dzięki któremu wyjechał do Włoch doskonalić sztukę malarską. W 1914 powrócił do Krakowa.
16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich, zaszeregowano go do 1 Pułku Piechoty, walczył w kawalerii. W późniejszym czasie będąc w randze chorążego pełnił funkcję dowódcy plutonu 10 kompanii 4 Pułku Piechoty, był również komendantem terenu bojowego. Równocześnie tworzył obrazy i rysunki o tematyce militarnej i wojennej, w swojej twórczości uwiecznił szlak bojowy 4 Pułku Piechoty. Był ilustratorem pism legionowych, był autorem ilustracji do książki Władysława Orkana „Droga Czwartaków”. W 1917 w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie miał swoją wystawę autorską. W tym czasie został oficerem III Brygady.
W listopadzie 1918 został oficerem zawodowym Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie z Ukraińcami i wojnie z bolszewikami. 14 października 1920 jako oficer Dowództwa Okręgu Generalnego Pomorze został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[1]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na stanowisku oficera sztabu 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach[2][3]. W listopadzie 1928 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym przydziałem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kielce na sześciomiesięczną praktykę poborową[4]. W lipcu 1929 został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Siedlce na stanowisko referenta[5]. W marcu 1930 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[6]. Z dniem 28 lutego 1931 został przeniesiony w stan spoczynku[7].
W 1924 miała miejsce duża autorska wystawa jego twórczości w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1934 w krakowskim Muzeum Narodowym.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (22 grudnia 1931)[8]
- Krzyż Walecznych[9]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[10]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Część źródeł podaje, że urodził się w 1888.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920, s. 1063.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927. Dodatek Nr 1, s. 5.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 187.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928, s. 330.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 105.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930, s. 364.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 296, poz. 391 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Grażyna i Przemysław Witekowie "Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej", Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].
- Artinfo, Czechowski Leon Wincenty.
- Słownik biograficzny teatru polskiego (pod redakcją Zbigniewa Raszewskiego), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973 s. 109.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Leon Czechowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09].