Leki przeciwkaszlowe
Leki przeciwkaszlowe – grupa leków stosowanych w leczeniu suchego, męczącego kaszlu, pojawiającego się w przebiegu chorób oskrzeli, płuc, opłucnej i krtani.
Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]
Leki przeciwkaszlowe mogą działać ośrodkowo lub obwodowo. Działanie ośrodkowe polega na hamowaniu ośrodka kaszlu w mózgu, natomiast obwodowe na łagodzeniu podrażnień w drogach oddechowych.
Leki działające ośrodkowo na ogół hamują też funkcjonowanie innych części mózgu, co powoduje liczne działania niepożądane, przede wszystkim senność i zaburzenia oddychania.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Leki przeciwkaszlowe stosuje się w suchym, męczącym, uporczywym i napadowym, bezproduktywnym kaszlu. Opioidowe, uzależniające leki stosuje się w celu opanowania odruchu kaszlu tylko w sytuacjach wyjątkowych, np. kiedy pacjent ma przebitą opłucną i kaszel zagraża jego życiu. Leki z tej grupy są przydatne w łagodzeniu objawów stanów zapalnych dróg oddechowych, w niektórych alergiach i innych schorzeniach.
Leków przeciwkaszlowych nie zaleca się, jeśli przyczyną kaszlu jest zalegająca w oskrzelach wydzielina (stosuje się wtedy leki wykrztuśne). Lekami przeciwkaszlowymi również nie leczy się kaszlu spowodowanego astmą oskrzelową (w astmie stosuje się leki przeciwastmatyczne; więcej o leczeniu astmy tutaj).
Podział i przykłady[edytuj | edytuj kod]
Leki działające ośrodkowo – opioidowe[edytuj | edytuj kod]
- Leki uzależniające:
- leki nieuzależniające, lub uzależniające w małym stopniu:
Leki działające ośrodkowo – nieopioidowe[edytuj | edytuj kod]
Leki działające obwodowo[edytuj | edytuj kod]
- benzonatat
- prenoksdiazyna
- surowce zielarskie zawierające śluz roślinny, na przykład:
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kompendium farmakologii, Waldemar Janiec (red.), wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, ISBN 83-200-3589-9.
