Leanid Kuczuk

Leanid Kuczuk
Леанід Кучук
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Leanid Stanisławawicz Kuczuk

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1959
Mińsk

Wzrost

191 cm

Pozycja

obrońca, napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1979 Dynama Mińsk 0 (0)
1980–1988 Homselmasz Homel 217 (6)
1989–1991 KIM Witebsk 101 (1)
1992–1993 Mietałurh Mołodeczno 61 (2)
1994–1998 Ataka-Aura/Sport Mińsk 68 (1)
1998 Dynama-93 Mińsk 3 (0)
W sumie: 450 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990 KIM Witebsk (asystent)
1998 Dynama-93 Mińsk
1998 FK Mołodeczno
2003 Lakamatyu Mińsk
2004–2010 Sheriff Tyraspol
2010 Salut Biełgorod
2010–2011 Sheriff Tyraspol (dyr.sportowy)
2011–2012 Arsenał Kijów
2013 Kubań Krasnodar
2013–2014 Lokomotiw Moskwa
2014–2015 Kubań Krasnodar
2017 Stal Kamieńskie
2017 FK Rostów
2019 Ruch Winniki/Lwów
2020–2021 Dynama Mińsk
2021–2023 Ruch Lwów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Leanid Stanisławawicz Kuczuk, biał. Леанід Станіслававіч Кучук, ros. Леонид Станиславович Кучук, Leonid Stanisławowicz Kuczuk (ur. 27 sierpnia 1959 w Mińsku) – białoruski piłkarz i trener piłkarski. Podczas kariery grał na pozycji obrońcy, a wcześniej napastnika.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1978 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Dynamy Mińsk. W 1979 roku został wniesiony do rejestru „biało-niebieskich” w mistrzostwach ZSRR, ale nie zagrał w klubie żadnego meczu. W 1980 został piłkarzem Homselmaszu Homel, który występował w drugiej lidze. Łącznie rozegrał 217 meczów i strzelił 6 goli. Od roku 1986 zaczął grać na pozycji obrońcy. W 1989 przeszedł do KIM Witebsk. W witebskim zespole zagrał 101 mecz i strzelił 1 gola. W roku 1990 pracował również jako trener w klubie, a w 1992 zasilił skład Mietałurha Mołodeczno. W 1994 przeniósł się do Ataka-Aura Mińsk, a w 1998 zakończył karierę piłkarską w barwach Dynama-93 Mińsk.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem trenował w 1990 roku klub KIM Witebsk oraz od 27 czerwca do 10 lipca 1998 roku Dynama-93 Mińsk. Po zakończeniu kariery piłkarskiej, od sierpnia do końca 1998 roku stał na czele FK Mołodeczno. Od 2003 roku pracował na stanowisku głównego trenera w klubie Lakamatyu Mińsk. Od 2004 do 2010 prowadził mołdawski Sheriff Tyraspol, z którym zdobył wiele tytułów. W sezonie 2009/10, Sheriff grał w Lidze Mistrzów i Lidze Europejskiej. W pierwszym turnieju, klub dotarł do rundy play-off, przegrywając w dwumeczu z Olympiakosem. W Lidze Europy Sheriff grał w grupie H, gdzie zajął trzecie miejsce. W styczniu 2010 r. za obopólną zgodą opuścił swoje stanowisko[1]. 18 maja tego samego roku został mianowany trenerem Salut Biełgorod, zastępując na tym stanowisku Mirasłau Ramaszczankę[2]. W rosyjskim klubie jednak nie wykazał się wynikami. Pod jego kierownictwem Salut wygrał 3 mecze, dwa zremisował i 9 przegrał. 23 sierpnia zrezygnował ze stanowiska trenera[3]. Potem powrócił do Sheriffu, gdzie pracował na stanowisku dyrektora sportowego. 2 czerwca 2011 został mianowany na głównego trenera w ukraińskim Arsenale Kijów[4]. W grudniu 2012 z przyczyn finansowych w klubie odszedł z Arsenału[5]. 9 stycznia 2013 roku objął prowadzenia rosyjskiego klubu Kubań Krasnodar[6]. 18 czerwca 2013 roku przeniósł się do Lokomotiwu Moskwa[7]. 19 października 2014 został zwolniony z Lokomotiwu, a już 17 listopada 2014 ponownie stał na czele Kubania Krasnodar, z którym pracował do końca sezonu 2014/15. 15 stycznia 2017 roku został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu Stal Kamieńskie[8]. Po zakończeniu sezonu 2016/17 klub zadecydował nie kontynuować współpracy z trenerem[9]. 1 lutego 2019 podpisał kontrakt z Ruchem Winniki[10]. 10 grudnia 2019 za obopólną zgodą kontrakt został rozwiązany[11].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]