Koroniec plamoczuby
| Goura victoria[1] | |||
| (Fraser, 1844) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | koroniec plamoczuby | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Koroniec plamoczuby[4] (Goura victoria) – gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Zamieszkuje endemicznie Nową Gwineę. Sklasyfikowany jako bliski zagrożenia. Największy gatunek gołębia.
Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnia się dwa podgatunki G. victoria[5][2]:
- G. v. victoria (Fraser, 1844) – wyspy Yapen i Biak (u wybrzeży północnej Nowej Gwinei)
- G. v. beccarii Salvadori, 1876 – północna Nowa Gwinea
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała wynosi 66–74 cm, masa zaś 2,5 kg[6]. Dalsze wymiary dla okazów z Muzeum Brytyjskiego: skrzydło ok. 34,9 cm, ogon 25,9–26,9 cm, dziób 3,1 cm, skok 8,2 cm. Upierzenie w większej części łupkowoniebieskie. Pióra czuba na końcu łyżeczkowato rozszerzone, o barwie czarno-białej. Kantarek i okolice oczu czarne. Pierś fioletowokasztanowa. Pokrywy skrzydłowe I rzędu białoniebieskie z ciemnymi zakończeniami. Sterówki także łupkowoniebieskie, jednak posiadają jasne końcówki. Dziób czarny, nogi fioletoworóżowe, tęczówka czerwona[7].
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Środowisko życia korońca plamoczubego stanowią lasy nizinne, w tym bagienne. Występuje głównie na obszarach nisko położonych, ale niekiedy do wysokości 600 m n.p.m.[8]
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest to gatunek osiadły. Przebywa w parach lub małych grupach. Zazwyczaj na ziemi, lecz zaniepokojony wlatuje na drzewo. Pożywienie stanowią owady, owoce (w tym figowców) oraz nasiona. Gniazdo w przeciwieństwie do innych gołębi zbudowane starannie z patyków, łodyg i liści. W lęgu 1 jajo. Inkubacja trwa 28 dni[6].
Status i zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Do roku 2012 koroniec plamoczuby klasyfikowany był jako narażony na wyginięcie, w 2013 roku zmieniono status na bliski zagrożenia (NT, Near Threatened). Oszacowana populacja na rok 2000 wynosiła około 7000 osobników dorosłych. Dawniej zagrożenie stanowił głównie odłów ptaków na mięso i pióra. Obecnie zagrożeniem jest również wycinka lasów pod plantacje palm oraz rozwój dróg, który potencjalnym kłusownikom ułatwia dostęp do korońców[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Goura victoria, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Victoria Crowned-pigeon (Goura victoria). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)]. (ang.).
- ↑ Goura victoria, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 - trerony (wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-06].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-06]. (ang.).
- ↑ a b David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 250. ISBN 978-83-01-15733-3.
- ↑ T. Salvadori: Catalogue of Birds in the British Museum. T. 21. Columbae. 1893, s. 624-625.
- ↑ a b Victoria Crowned-pigeon Goura victoria. BirdLife International. [dostęp 2013-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 sierpnia 2012)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).