Kopiec Wolności

Kopiec Wolności
Ilustracja
Kopiec Wolności w tle Jeziora Maltańskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Typ obiektu

kopiec

Data budowy

3 maja 19191922

Ważniejsze przebudowy

17 maja 19842019

Data likwidacji

1939

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kopiec Wolności”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kopiec Wolności”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopiec Wolności”
Ziemia52°23′54,25″N 16°58′42,79″E/52,398403 16,978553

Kopiec Wolnościkopiec znajdujący się w Poznaniu, na prawym brzegu Warty w dzielnicy Malta, na osiedlu administracyjnym Chartowo[1]; pierwotnie usypany dla uczczenia zwycięskiego powstania wielkopolskiego i przyłączenia regionu do niepodległej Polski. Odbudowany[2] ma symbolizować szeroko rozumianą wolność jako największą wartość człowieka.

Historia Kopca[edytuj | edytuj kod]

Kopiec pierwotny[edytuj | edytuj kod]

Zamiar budowy kopca powstał już w 1917, kiedy to planowano w tajemnicy przed zaborcą budowę wielkiego Parku Ludowego na obecnych terenach maltańskich, które były najpopularniejszym miejscem rekreacji Polaków poznańskich – można tu było swobodnie rozmawiać po polsku, ćwiczyć, a ponadto mieszkało tu niewielu Niemców. Planowano boiska, łazienki i domy gimnastyczne[3].

Uroczysta inauguracja budowy Kopca Zmartwychwstania (bo tak początkowo był nazywany) przypadała w dniu święta narodowego – 3 maja 1919 roku. Przez miasto przeszedł pochód, w którym uczestniczyli między innymi: prezydent, prymas Polski oraz ministrowie, a przemówienie wygłosił jeden z inicjatorów budowy – ksiądz kanonik Łukomski[4]. W pracach budowlanych, oprócz mieszkańców Poznania i Wielkopolski, udział brali także – przybywający indywidualnie – goście z innych terenów Polski. Ostateczna bryła kopca uformowała się w 1922 roku. Pomnik osiągnął wysokość 94 metrów n.p.m., co pozwoliło mu wznieść swój szczyt 17 metrów nad poziom szosy Kobylepolskiej (obecnie ul. abpa. Baraniaka). Został rozebrany w czasie okupacji hitlerowskiej, poprzez niewolniczą pracę; często tych samych ludzi, którzy go usypywali.

Usytuowanie kopca odbiegało nieco od dzisiejszego, który jest częściową repliką poprzedniego.

Obecny[edytuj | edytuj kod]

Tor saneczkowy Malta Ski na tle kopca

W 1979 roku podjęto decyzję o remoncie niecki wybudowanego w latach 50. Jeziora Maltańskiego, w celu przygotowania go do odbycia Mistrzostw Świata w Kajakarstwie, których gospodarzem miał być Poznań w sierpniu 1990 roku. W okresie Polski Ludowej ze względów politycznych nie było planów odbudowy przedwojennego Kopca Wolności. Jednak, aby pogłębić jezioro i przywrócić jego parametry jako toru regatowego, należało wydobyć z jego dna, a następnie wywieźć ogromne ilości ziemi. Koszty jej transportu byłyby zbyt wysokie, dlatego w pobliżu zbiornika postanowiono usypać wzniesienie, którego projektodawcą był Klemens Mikuła[5]. Żeby nikt nie został posądzony przez komunistyczną władzę o ukryte zamiary odbudowy wolnościowego pomnika, oficjalnym powodem usypania wzgórza było zagospodarowanie na Malcie kompleksu sportowo-rekreacyjnego (m.in. z całorocznym stokiem narciarskim, torem saneczkowym oraz polem do nauki gry w golfa). Kopiec ma wysokość 100[6] metrów n.p.m., nadal jednak pozostaje w swojej niedokończonej formie z powodu problemów terenowo-prawnych.

17 maja 1984 decyzją prezydenta Poznania Andrzeja Wituskiego[3] utworzono Społeczny Komitet Odbudowy Kopca Wolności, którego prezesem został prof. Jerzy Bogucki. Oficjalne zlecenie na realizację kopca złożono 27 czerwca 1985. W sierpniu 1986 zlecono prace budowlane Zakładowi Zadrzewień Zieleni i Rekultywacji LOP. Teren budowy przygotowano do końca 1987[7].

W 2004 roku powstało stowarzyszenie Kopiec Wolności w Poznaniu, którego zamiarem jest sfinalizowanie budowy Kopca Wolności. Odtworzony kopiec ma być wyższy od swego poprzednika i wznosić się na około 30 metrów ponad powierzchnię ulicy, a na jego szczycie planowana jest platforma widokowa z ławeczkami i rzeźbą ptaka wzbijającego się do lotu; na skraju zaś murek z ukrytymi lampami[6].

Kopiec Wolności oficjalnie otworzył w setną rocznicę odzyskania niepodległości wiceprezydent Poznania Mariusz Wiśniewski[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. http://www.poznan.pl/mim/osiedla/list/osiedla.html?co=osiedle&sa_id=172 Mapa osiedla Chartowo
  2. Kopiec pozostaje obecnie w fazie rekonstrukcji
  3. a b Stefan Anioła, Kopiec Wolności na Malcie, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/1988, s.243, ISSN 0137-3552
  4. Przewodnik Katolicki, 1919, r.25, nr 20, s. 158
  5. Piotr Bojarski: Czy Kopiec Wolności to wielka mogiła?. [dostęp 2009-02-09]. (pol.).
  6. a b Katarzyna Kolska: Czy kiedykolwiek wejdziemy na Kopiec Wolności. [dostęp 2009-02-09]. (pol.).
  7. Stefan Anioła, Kopiec Wolności na Malcie, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/1988, s.246, ISSN 0137-3552
  8. Kopiec Wolności [online], posir.poznan.pl [dostęp 2022-05-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]