Kościół św. Gertrudy i św. Michała w Tarnobrzegu

Kościół św. Gertrudy i św. Michała w Tarnobrzegu
595/A z dnia 22.04.1991 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kaplica grobowa Tarnowskich przy kościele
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Tarnobrzeg

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Gertrudy i św. Michała Archanioła

Wezwanie

św. Gertrudy i św. Michała Archanioła

Położenie na mapie Tarnobrzega
Mapa konturowa Tarnobrzega, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Gertrudy i św. Michała w Tarnobrzegu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Gertrudy i św. Michała w Tarnobrzegu”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Gertrudy i św. Michała w Tarnobrzegu”
Ziemia50°38′09″N 21°44′59″E/50,635833 21,749722

Kościół pw. św. Gertrudy i św. Michała w Tarnobrzegu – świątynia mieści się w dzielnicy Tarnobrzega - Wielowsi, przy ulicy Piętaka. Należy do dekanatu Tarnobrzeg diecezji sandomierskiej.

Została zbudowana w 1884 roku dzięki staraniom księdza Władysława Ciechanowicza według projektu opracowanego przez Tadeusza Stryjeńskiego, na polecenie Jana Dzierżysława Tarnowskiego, właściciela Wielowsi i Dzikowa. Konsekracja nastąpiła w 1902 roku. Rozbudowany został w latach 1930-33, na podstawie projektu opracowanego przez Wacława Krzyżanowskiego. Jednonawowa budowla posiada oryginalne, jednorodne stylistycznie wyposażenie. Od strony północnej przylega do niej dawna grobowa kaplica kopułowa Tarnowskich powstała na początku XVII wieku. We wnętrzu kaplicy jest umieszczony manierystyczny ołtarz św. Gertrudy, pochodzący z wcześniejszej świątyni[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-03].
  2. Tarnobrzeg – Wielowieś- Św. Gertrudy i Św. Michała Arch.. diecezja sandomierska. [dostęp 2020-02-17]. (pol.).