Wielowieś (Tarnobrzeg)
| osiedle Tarnobrzega | |
 Zabytkowy XIX-wieczny klasztor dominikanek w Wielowsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Data założenia | XI wiek |
| W granicach Tarnobrzega | 1 października 1976[1] |
| SIMC | 0980300 |
| Zarządzający | Marian Zioło[2] |
| Wysokość | 141 m n.p.m. |
| Populacja (2006) • liczba ludności |
|
| Strefa numeracyjna | 15 |
| Tablice rejestracyjne | RT |
Położenie na mapie Tarnobrzega | |
| 50°38′01,86″N 21°45′09,93″E/50,633850 21,752758 | |
Wielowieś – najbardziej na północ wysunięta część Tarnobrzega. Administracyjnie graniczy z Sielcem, Sobowem i Sandomierzem.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Osada w tym miejscu założona w XII wieku. Była fundacją rodu Mądrostków. Inne nazwy to: Magnavilla, w kronikach Jana Długosza Wyelyawieś, a w Norimbergae Impensis Homannianorum Heredum z 1775 Jelewieś. W 1215 została erygowana parafia i włączona do diecezji krakowskiej.
Do 1954 wieś w gminie Trześń. W latach 1973–1976 w gminie Tarnobrzeg[3]. 1 października 1976 włączona do Tarnobrzega[4], licząc, że dzięki kopalniom siarki Siarkopol, miasto rozrośnie się, przekroczy 100 tys. mieszkańców i razem z Sandomierzem stworzy konurbację. W latach 90. XX wieku nastąpił upadek zakładów siarkowych, przez co plany te nie zostały zrealizowane. Wielowieś, mimo iż znajduje się w granicach miasta, zachowała charakter rolniczo-wiejski.
W 1999 podczas pielgrzymki do Polski w Wielowsi lądował Jan Paweł II.
W maju 2010 osiedle zostało całkowicie zalane w wyniku powodzi i podtopień.
Obiekty i działalność[edytuj | edytuj kod]
Najważniejszym zabytkiem Wielowsi jest zabytkowy klasztor dominikanek z połowy XIX wieku. Klasztor ten jest znany także z osoby Matki Kolumby Białeckiej – służebnicy bożej i założycielki Dominikanek ze Zgromadzenia Sióstr świętego Dominika.
W Wielowsi działa także Parafia Świętej Gertrudy i Świętego Michała Archanioła z kościołem Świętej Gertrudy i Świętego Michała Archanioła[5].
Wielowieś posiada przystanek kolejowy linii Łódź – Dębica i Sandomierz – Grębów. Najważniejszą linią komunikacji miejskiej jest linia autobusowa nr 11 łącząca Wielowieś z centrum Tarnobrzega i Sandomierza.
Od 1958 Osiedlowy Klub Sportowy Wielowieś Tarnobrzeg[6][7]
Związani z Wielowsią[edytuj | edytuj kod]
- Franciszek Boczek (1895–1935) – major piechoty Wojska Polskiego
- Ludwik Jacek Ciba (1894–1938) – podpułkownik dypl. artylerii Wojska Polskiego
- Rafał Tarnowski (zm. 1372 lub 1373) i Dzirżysława z Wielowsi
- Jan Feliks Tarnowski
- Stanisław Piętak
- dominikanki Róża Kolumba Białecka i Julia Rodzińska
- Ferdynand Kuraś
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 32, poz. 193
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej – Osiedla Miasta
- ↑ Uchwała Nr XVIII/56/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 4 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie rzeszowskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 1972, Nr 16, Poz. 193).
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 32, poz. 1993
- ↑ Parafia św. Gertrudy i św. Michała Archanioła w Tarnobrzegu
- ↑ Strona klubowa Strona internetowa klubu OKS Wielowieś. Aktualności, wyniki, mecze, tabele i statystyki. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-29)].
- ↑ Skarb – OKS Wielowieś (Tarnobrzeg) [online], 90minut.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- Na podstawie bazy TERYT/SIMC oraz Państwowego rejestru nazw geograficznych – stan danych na 16-10-2017