Kość ciemieniowa człowieka
Kość ciemieniowa (łac. os parietale) – parzysta kość czaszki, leży nad łuską kości potylicznej, przyśrodkowo do kości skroniowej i z tyłu za łuską kości czołowej.
Brzeg przyśrodkowy kości ciemieniowej łączy się w linii pośrodkowej z takim samym brzegiem kości strony przeciwnej, tworząc szew strzałkowy. Na powierzchni zewnętrznej znajduje się wyczuwalny, wypukły guz ciemieniowy. Na powierzchni wewnętrznej wklęsłej, zwróconej do jamy czaszki widoczne są bruzdy tętnicze dla tętnicy oponowej środkowej. Na kości tej wyróżnia się cztery kąty (angulus mastoideus – sutkowaty, sphenoidalis – klinowaty, frontalis – czołowy, occipitalis – potyliczny) oraz cztery brzegi (margo occipitalis – potyliczny, squamosus – łuskowaty, frontalis – czołowy, sagittalis – strzałkowy).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Johannes Sobotta, Anatomia i fizjologia człowieka wyd. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Kazimierz Kucharczyk, Mieczysław Nowak, Warszawa
