Klepacze (rejon brzostowicki)
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość | 145 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | 1511 |
| Kod pocztowy | 231774 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°05′34″N 23°59′11″E/53,092778 23,986389 | |
Klepacze (biał. Клепачы, Klepaczy, ros. Клепачи, Klepaczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Pograniczny. Położona jest 54 km na wschód od Białegostoku, 6,5 km od granicy polsko-białoruskiej, na północnym brzegu rzeki Świsłoczy, w oficjalnej strefie przygranicznej Białorusi[2].
W dawnych Klepaczach Pocerkiewnych znajduje się cerkiew prawosławna pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, zbudowana w 1885 roku[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów wieś i dobra w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie wołkowyskim, w gminie Świsłocz. W roku 1902 wieś miała powierzchnię 739 dziesięcin włościańskich i 40 cerkiewnych (odpowiednio ok. 807,4 ha i 43,7 ha). Znajdowały się w niej cerkiew parafialna i szkoła. Parafia prawosławna Klepacze należała do dekanatu Brzostowica Wielka i liczyła 1178 wiernych. Dobra Klepacze były wówczas własnością von Wittorfów i miały powierzchnię 300 dziesięcin (ok. 327,8 ha). Dobra Klepacze Małe należały do Bądzkiewiczów i miały powierzchnię 273 dziesięcin (ok. 298,3 ha)[4].
Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem wołkowyskim, weszły w skład okręgu brzeskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[5]. Latem 1920 roku zajęte przez bolszewików, następnie odzyskane przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[6]. Od 19 lutego 1921 roku[7] w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Świsłocz. W 1921 roku nazwę Klepacze nosiły: wieś i dwa folwarki. We wsi były 23 domy mieszkalne i 1 zamieszkane zabudowanie innego typu. W folwarku Klepacze I były 4 domy mieszkalne, a w folwarku Klepacze II – 7[8].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu powszechnego z 1921 roku wieś Klepacze zamieszkana była przez 113 osób, w tym 110 Białorusinów i 3 Polaków. Prawosławie wyznawało 110 jej mieszkańców, katolicyzm – 3. Folwark Klepacze I zamieszkany był przez 23 osoby, w tym 18 Żydów, 3 Polaków i 2 Białorusinów. Judaizm wyznawało 18 jego mieszkańców, katolicyzm – 3, prawosławie – 2. Folwark Klepacze II zamieszkany był przez 58 osób, w tym 53 Białorusinów i 5 Polaków. Prawosławie wyznawało 56 osób, katolicyzm – 2[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Перечень населенных пунктов, расположенных в пограничной зоне. newsby.org, 2009-03-19. [dostęp 2018-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-30)]. (ros.).
- ↑ Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego. radzima.org. [dostęp 2018-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
- ↑ Klepacze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 82.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
- ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ a b Skorowidz… ↓, s. 105
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 154. [dostęp 2018-06-18].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Klepacze na Mapie Taktycznej Polski z 1930 roku. [dostęp 2018-06-12].
- Klepacze na Radzima.org. (biał. • ang. • pol. • ros.).