Katolicka Partia Ludowa
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót | kVP |
| Data założenia | 22 grudnia 1945 |
| Data rozwiązania | 10 października 1980 |
| Ideologia polityczna | |
Holandia  Ustrój i polityka Holandii Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Monarcha Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Polityka zagraniczna |
Katolicka Partia Ludowa (niderl. Katholieke Volkspartij, KVP) – partia polityczna w Holandii w latach 1945–1980.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Partia powstała 22 grudnia 1945 zastępując Rzymskokatolicką Partię Stanu. Wchodziła w koalicje rządowe, a spośród dziesięciu premierów (do 1977) pięciu było przedstawicielami KVP. Na skutek postępującego procesu laicyzacji życia politycznego, partie konfesjonalne w tym KVP zaczęły się radykalizować, co w efekcie przełożyło się na ich spadek poparcia. W 1976 Katolicka Partia Ludowa wraz z kalwińską Partią Antyrewolucyjną i protestancką Chrześcijańską Unią Historyczną zawarły przedwyborczy sojusz, który ostatecznie zakończył się powstaniem 11 października 1980 Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego[1][2].
Liderzy partii[edytuj | edytuj kod]
- 1946–1961 Carl Romme
- 1961–1963 Wim de Kort
- 1963–1971 Norbert Schmelzer
- 1971 Gerard Veringa
- 1971–1977 Frans Andriessen
Poparcie[edytuj | edytuj kod]
| Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Tweede Kamer) | Zmiana |
|---|---|---|---|---|
| 1946 | 30,8% | - | 32 | - |
| 1948 | 32,3% |  1,5 | 32 | - |
| 1952 | 31,4% |  0,9 | 30 | 2 |
| 1956 | 31,7% | 0,3 | 49 | 19 |
| 1959 | 31,6% | 0,1 | 49 | - |
| 1963 | 31,9% | 0,3 | 50 | 1 |
| 1967 | 26,5% | 5,4 | 42 | 8 |
| 1971 | 21,8% | 4,7 | 35 | 7 |
| 1972 | 17,7% | 4,1 | 27 | 8 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Balicki, Maria Bogucka, Historia Holandii, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1989, s. 428–430, ISBN 83-04-03025-X.
- ↑ Encyklopedia Powszechna PWN. Suplement, tom 5, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08614-9, s. 25–26.
- ↑ Andrzej Głowacki, System konstytucyjny Holandii, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2003, s. 64, ISBN 83-7059-632-0, OCLC 749566852.
- ↑ Jan Balicki, Maria Bogucka, Historia Holandii, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1989, s. 430, ISBN 83-04-03025-X.