Kathleen Horvath
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1965 |
| Wzrost | 170 cm |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 1981 |
| Zakończenie kariery | 1989 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 5 WTA, 1 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 10 (11 czerwca 1984) |
| Australian Open | 1R (1989) |
| Roland Garros | QF (1983, 1984) |
| Wimbledon | 3R (1986) |
| US Open | 3R (1981, 1986) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 3 WTA |
| Najwyżej w rankingu | 35 (24 grudnia 1984)[1] |
| Australian Open | 2R (1989) |
| Roland Garros | SF (1982, 1984) |
| Wimbledon | 3R (1982) |
| US Open | QF (1985) |
Erica Kathleen „Kathy” Horvath (ur. 25 sierpnia 1965 w Chicago) – amerykańska tenisistka, dwukrotna ćwierćfinalistka French Open w grze pojedynczej oraz dwukrotna półfinalistka French Open w grze podwójnej.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Horvath występowała w rozgrywkach WTA Tour już od 1979 roku. Wtedy to jako 14 latka wygrała wszystkie 4 mecze kwalifikacji do US Open, a w pierwszej rundzie turnieju głównego dostała wolny los. W drugiej przegrała z rozstawioną z numerem szóstym Dianne Fromholtz Balestrat 7:6, 6:2[2].
Swój pierwszy tytuł wygrała mając niespełna 16 lat. Był to turniej niskiej kategorii rozgrywany w Montrealu, nie zaliczany do głównego cyklu WTA Tour. W sumie wygrała pięć tytułów singlowych oraz trzy deblowe.
Jest jedyną tenisistką, która pokonała Martinę Navrátilovą w sezonie 1983 (jedyna porażka liderki rankingu w całym sezonie) i uczyniła to w czwartej rundzie French Open wynikiem 6:4, 0:6, 6:3.
Karierę zakończyła w 1989 roku z bilansem zwycięstw 176-154 w singlu i 150-132 w deblu[3].
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1971 – 1987 | |
| Virginia Slims Circuit | |
| Grand Prix Series | |
| Colgate Series | |
Gra pojedyncza (5-3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 6 marca 1983 | Nashville | Dywanowa (hala) |  Marcela Skuherská | 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 23 maja 1983 | Berlin | Ceglana |  Chris Evert-Lloyd | 4:6, 6:7(1) |
| Zwyciężczyni | 2. | 13 listopada 1983 | Honolulu | Dywanowa (hala) |  Carling Bassett | 4:6, 6:2, 7:6(1) |
| Finalistka | 2. | 20 maja 1984 | Marco Island | Ceglana | Bonnie Gadusek | 6:3, 0:6, 4:6 |
| Finalistka | 3. | 29 stycznia 1984 | Berlin | Ceglana |  Claudia Kohde-Kilsch | 7:6(8), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 3. | 10 marca 1985 | Indianapolis | Dywanowa (hala) | Elise Burgin | 6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 31 marca 1985 | Palm Beach Gardens | Ceglana |  Petra Jauch Delhees | 3:6, 6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 12 lipca 1987 | Knokke Le Zoute | Ceglana | Bettina Bunge | 6:1, 7:6(5) |
Gra podwójna (3-6)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 9 maja 1982 | Perugia | Ceglana |  Yvonne Vermaak | Billie Jean King Ilana Kloss | 2:6, 6:4, 7:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 7 sierpnia 1983 | Indianapolis | Ceglana |  Virginia Ruzici | Gigi Fernández Beth Herr | 4:6, 7:6, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 20 maja 1984 | Berlin | Ceglana | Virginia Ruzici |  Anne Hobbs Candy Reynolds | 3:6, 6:4, 6:7(11) |
| Finalistka | 2. | 27 maja 1984 | Perugia | Ceglana | Virginia Ruzici | Iva Budařová Helena Suková | 6:7(5), 6:1, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 10 marca 1985 | Indianapolis | Dywanowa (hala) | Elise Burgin | Jennifer Mundel Molly Van Nostrand | 6:4, 6:1 |
| Finalistka | 3. | 28 kwietnia 1985 | Orlando | Ceglana | Elise Burgin | Martina Navrátilová Pam Shriver | 3:6, 1:6 |
| Finalistka | 4. | 24 maja 1987 | Strasbourg | Ceglana |  Marcella Mesker | Jana Novotná Catherine Suire | 0:6, 2:6 |
| Finalistka | 5. | 12 lipca 1987 | Knokke Le Zoute | Ceglana | Marcella Mesker | Bettina Bunge Manuela Maleewa | 6:4, 4:6, 4:6 |
| Finalistka | 6. | 11 października 1987 | Ateny | Ceglana | Dianne Van Rensburg | Andrea Betzner Judith Wiesner | 4:6, 6:7(0) |
Wygrane turnieje singlowe ITF[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 25/01/1981 | Montreal | ITF | 30 000 | Dywanowa (hala) | Candy Reynolds | 6:4, 7:6 |
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej się nie odbył
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | Mecze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 1R | 0 / 1 |
| French Open | A | 2R | 3R | 3R | QF | QF | 3R | 1R | 1R | 1R | A | 15 / 9 |
| Wimbledon | A | A | A | 1R | A | 2R | A | 3R | 1R | 1R | A | 3 / 5 |
| US Open | 2R | 2R | 3R | A | 2R | 1R | 1R | 3R | 1R | A | A | 6 / 8 |
| bilans | 0 / 1 | 2 / 2 | 4 / 2 | 2 / 2 | 5 / 2 | 5 / 3 | 2 / 2 | 4 / 3 | 0 / 3 | 0 / 2 | 0 / 1 | 24 / 23 |
| Ranking na koniec roku | - | 65 | 28 | 49 | 15 | 29 | 50 | 47 | 37 | 85 | 218 | |
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | Mecze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 2R | 1 / 1 |
| French Open | A | A | A | SF | 3R | SF | 3R | 3R | 1R | 3R | A | 15 / 7 |
| Wimbledon | A | A | A | 3R | A | 1R | A | 1R | 1R | 2R | A | 3 / 5 |
| US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | QF | 2R | 1R | A | A | 4 / 5 |
| bilans | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 0 | 5 / 2 | 2 / 2 | 4 / 3 | 5 / 2 | 3 / 3 | 0 / 3 | 3 / 2 | 1 / 1 | 23 / 18 |
| Ranking na koniec roku | - | - | - | - | - | 35 | 47 | 62 | 52 | 54 | 335 | |
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | Mecze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | turnieju nie rozgrywano | A | A | 1R | 0 / 1 | |||||||
| French Open | A | A | SF | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 3 / 2 |
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 0 / 1 |
| US Open | A | A | A | A | A | A | SF | A | A | A | A | 3 / 1 |
| bilans | 0 / 0 | 0 / 0 | 3 / 1 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 0 | 3 / 1 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 1 | 6 / 5 |
Występy w juniorskich turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Zwycięstwa[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 1980 | French Open | Ceglana | Kathleen Henry | 6:2, 6:2 |
Półfinały[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik półfinału |
| Półfinalistka | 1979 | US Open | Twarda | Mary Lou Piatek | 6:4, 3:6, 4:6 |
| Półfinalistka | 1980 | Wimbledon | Trawiasta |  Susan Leo | 1:6, 4:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ranking deblowy na koniec roku 1984. www.wtatennis.com. [dostęp 2015-08-28]. (ang.).
- ↑ Drabinki eliminacji i turnieju głównego US Open 1979. www.itftennis.com. [dostęp 2015-08-28]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie ITF. www.itftennis.com. [dostęp 2015-08-28]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-08-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-08-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-08-01] (ang.).