Kasjopeja (roślina)

Kasjopeja
Ilustracja
Cassiope tetragona
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

wrzosowate

Rodzaj

kasjopeja

Nazwa systematyczna
Cassiope D. Don
Edinburgh New Philos. J. 17: 157. Jul 1834[3]
Typ nomenklatoryczny

C. tetragona (Linnaeus) D. Don[3]

Cassiope mertensiana
Cassiope selaginoides

Kasjopeja (Cassiope D.Don.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych. Obejmuje 17[4][5]–18[6] gatunków. Występują one w Arktyce (w Europie, Azji i Ameryce Północnej)[7], poza tym w górach Japonii, w zachodniej części Ameryki Północnej (od Alaski po Kalifornię[7]) oraz w Himalajach[5]. Rosną w tundrze, na piaszczystych wrzosowiskach, w miejscach wilgotnych i mszystych oraz na skałach węglanowych. Nazwa rodzaju pochodzi od Kasjopei – mitycznej matki Andromedy i nadana została ze względu na pokrewieństwo tych roślin w obrębie rodziny wrzosowatych z rodzajem modrzewnica o naukowej nazwie Andromeda[7]. Niektóre gatunki z rodzaju kasjopeja uprawiane są w alpinariach[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Karłowe, zimozielone krzewinki o wysokości do 30 cm[7]. Pędy płożące i podnoszące się, czasem prosto wzniesione, nagie lub owłosione[6].
Liście
Skrętoległe lub naprzeciwległe, siedzące, gęsto ułożone[7], często w czterech rzędach[5]. Blaszka liściowa drobna[5], gruczołowata, owłosiona lub naga, czółnowata – z brzegami wzniesionymi ku górze[6].
Kwiaty
Pojedyncze, zwykle 5-krotne, wyrastają na cienkich szypułkach z kątów liści[5], wzniesionych ale zwieszonych na końcach podczas kwitnienia (podczas owocowania prostują się)[6]. Działek kielicha pięć. Korona dzwonkowata lub kubeczkowata utworzona jest w wyniku zrośnięcia pięciu płatków; ma kolor biały, czasem z odcieniem kremowym lub różowym[5][7]. Wolne końce płatów zwykle odgięte[5]. Pręcików jest 10[7]. Ich nitki są proste i spłaszczone, pylniki jajowate, na końcach z dwoma odgiętymi pazurkami[5]. Pyłek wysypuje się przez duże pory[8]. Zalążnia górna, owłosiona[7] lub naga[5], powstaje z pięciu owocolistków. Zawiera liczne zalążki[5]. Zwieńczona jest pojedynczą szyjką słupka[7]. Znamię główkowate[6].
Owoce
Pięcio- lub czterokomorowa, kulista torebka[8] zawierająca liczne, drobne nasiona[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj należy do monotypowej podrodziny Cassiopoideae w rodzinie wrzosowatych Ericaceae[9].

Wykaz gatunków[4][8]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Uprawa tych roślin możliwa jest na obszarach o lecie chłodnym i wilgotnym. Uprawia się niektóre gatunki (C. fastigiata, C. lycopodioides, i C. mertensiana) oraz odmiany uprawne pochodzenia mieszańcowego 'Edinburgh' (C. fastigiata × C. lycopodioides) i 'Muirhead' (C. lycopodioides × C. wardii)[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-01-22] (ang.).
  3. a b Cassiope. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. [dostęp 2017-01-23].
  4. a b Cassiope. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2017-01-23].
  5. a b c d e f g h i j Fang Ruizheng, Peter F. Stevens: Cassiope D. Don. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2017-01-23].
  6. a b c d e Gary D. Wallace: Cassiope D. Don. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2017-01-23].
  7. a b c d e f g h i j k Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 189. ISBN 0-333-74890-5.
  8. a b c Mieczysław Czekalski: Wrzosy, wrzośce i inne rośliny wrzosowate. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2008, s. 179. ISBN 978-83-09-01032-6.
  9. Genus: Cassiope D. Don. [w:] U.S. National Plant Germplasm System [on-line]. [dostęp 2017-01-23].
  10. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, s. 196–197, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.