Karbidopa
|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | kwas (2S)-3-(3,4-dihydroksyfenylo)-2-hydrazyno-2-metylopropanowy | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C10H14N2O4 |
Masa molowa | 226,23 g/mol |
Wygląd | biały lub żółtawobiały proszek[1] |
Identyfikacja |
Numer CAS | 38821-49-7 28860-95-9 (izomer S) 28875-92-5 (izomer R) |
PubChem | 34359 |
DrugBank | DB00190 |
SMILES | CC(CC1=CC(=C(C=C1)O)O)(C(=O)O)NN | |
InChI | InChI=1S/C10H14N2O4/c1-10(12-11,9(15)16)5-6-2-3-7(13)8(14)4-6/h2-4,12-14H,5,11H2,1H3,(H,15,16)/t10-/m0/s1 | InChIKey | TZFNLOMSOLWIDK-JTQLQIEISA-N | |
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Farmakokinetyka | | Działanie | przeciwparkinsonowe | Okres półtrwania | 1–2 h | Wiązanie z białkami osocza i tkanek | 76% | |
Uwagi terapeutyczne | | Drogi podawania | doustnie | |
|
Karbidopa – lek należący do inhibitorów obwodowej dekarboksylazy lewodopy, stosowany w chorobie Parkinsona.
Budową przypomina lewodopę stąd wykazuje powinowactwo do enzymu, który ją rozkłada w organizmie. Jednocześnie różnica w postaci grupy hydrazynowej powoduje inhibicję tego enzymu. Zwykle karbidopę podaje się z lewodopą w stosunku 1:10. Mieszanina taka występuje pod nazwami handlowymi Nakom i Sinemet. Po podaniu obu substancji jednocześnie, lewodopa nie jest metabolizowana przez obwodową dekarboksylazę i w związku z tym część jej jest zdolna przejść do ośrodkowego układu nerwowego. Tam pod wpływem ośrodkowej dekarboksylazy L-aminokwasów lewodopa przekształcana zostaje w dopaminę.