Karasuk (rzeka)

Karasuk
Карасук
ilustracja
Kontynent

Azja

Państwo

 Rosja

Lokalizacja

Obwód nowosybirski

Rzeka
Długość 531 km
Powierzchnia zlewni

11 300 km²

Źródło
Miejsce Rejon czułymski
Wysokość

190 m n.p.m.

Współrzędne

54°40′25,7″N 81°47′11,4″E/54,673800 81,786500

Ujście
Wysokość

106 m n.p.m.

Współrzędne

53°38′08,9″N 77°32′30,5″E/53,635800 77,541800

Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego
Mapa konturowa obwodu nowosybirskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Karasuk (ros. Карасук) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, na terenie m.in. obwodu nowosybirskiego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Rzeka przepływa przez terytorium obwodu nowosybirskiego, a łączna jej długość wynosi 531 kilometrów[1]. Karasuk znajduje się pomiędzy wielkimi rzekami Obem i Irtyszem[2]. Powierzchnia dorzecza wynosi natomiast 11 300 kilometrów kwadratowych[1]. Sama nazwa ma pochodzić z języków autochtonicznych ludów zamieszkujących te obszary przed przybyciem Rosjan i oznacza „czarną wodę”[1]. Od czasów Związku Radzieckiego poprzez okres Federacji Rosyjskiej rośnie nieustannie zanieczyszczenie rzeki[3]. Działalność człowieka nad jej brzegami powoduje, że jest ona zasilana odpadkami jak resztki nawozów sztucznych, pozostałości z procesu przetwarzanej ropy naftowej, a nawet elementy maszyn rolniczych[3]. Sprawia to, że wyginęła spora liczba gatunków ryb, które żyły kiedyś w wodach Karasuku, a te, które pozostały, znajdują się w stanie zaniku[3].

By chronić rzekę i spróbować przywrócić jej dawny stan, w 2007 roku gubernator obwodu nowosybirskiego wokół źródeł rzeki utworzył specjalną strefę chronioną[4]. Ten rezerwat przyrody zajmuje powierzchnię 1200 hektarów i w jego strefie zabroniona jest działalność przemysłowa[1][4]. Możliwe jest natomiast amatorskie wędkarstwo i swobodny dostęp dla ludności, który ma na celu wytworzenie swego rodzaju turystyki ekologicznej[4]. Najważniejsze skupiska ludzkie leżące nad rzeką to m.in. miasto Karasuk oraz Krasnozierskoje.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Fishtravel.org: Река Карасук. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  2. Textual.ru: Река Карасук. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  3. a b c Novosibirskgid.ru: Река Карасук. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  4. a b c Eto-nso.ru: Исток реки Карасук. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).