Kaplica bpa Jana Konarskiego na Wawelu

Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny na Wawelu
A7 (nr rej. Wzgórza Wawelskiego)
kaplica
Ilustracja
Kaplica bpa Konarskiego od zewnątrz.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

archikatedralna św. Stanisława BM i św. Wacława w Krakowie

Wezwanie

Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny na Wawelu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny na Wawelu”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny na Wawelu”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny na Wawelu”
Ziemia50°03′16,30″N 19°56′08,22″E/50,054528 19,935617

Kaplica bpa Konarskiego, zw. także Szaniawskiego, pw. Niepokalanego Poczęcia NMP – jedna z 19 kaplic wchodzących w skład katedry wawelskiej. Znajduje się przy południowym ramieniu ambitu, pomiędzy kaplicami Zygmuntowską oraz św. Jana Chrzciciela (Zadzika).

Dzieje[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza kaplica w tym miejscu powstała z fundacji bp. Jana Bodzanty. Powstała w 1351 r. w stylu gotyckim na planie kwadratu. W latach 1520-1521, przebudowano kaplicę na miejsce pochówku Jana Konarskiego – biskupa i humanisty (zm. 1525). Z inicjatywy biskupa Konstantego Felicjana Szaniawskiego kaplicę przebudowano w stylu barokowym (1722-1728), pracami kierował prawdopodobnie Kacper Bażanka.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze kaplicy

Wnętrze kaplicy zdobi wystrój renesansowy i przede wszystkim późnobarokowy z ostatniej przebudowy w XVIII w. Z tego czasu pochodzi okazały nagrobek bp. Konstantego Felicjana Szaniawskiego (zm. 1732) oraz marmurowy ołtarz, w którym umieszczono później obraz Św. Joachim z 1834 r., pędzla Rafała Hadziewicza. Do kaplicy prowadzi późnobarokowy portal wykonany z czarnego i różowego marmuru. Z wcześniejszych zabytków zachował się przylegający do ściany południowej renesansowy nagrobek bp. Jana Konarskiego. W posadzce wmurowana jest brązowa płyta pamiątkowa dedykowana kardynałowi Janowi Puzynie (zm. 1911).

Kaplicę niegdyś zdobił ołtarz w formie tryptyku, fundowany przez bp. Konarskiego. W części środkowej dzieła znajduje się obraz przedstawiający Zaśnięcie Marii Panny. Dzieło wykonał Michał Lancz z Kitzingen. Obecnie dzieło znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie: Przewodnik; Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków, Kraków 1988, wyd. drugie.