Kamieńczyce (województwo świętokrzyskie)

Kamieńczyce
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kazimierski

Gmina

Kazimierza Wielka

Liczba ludności (2011)

259[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-500[4]

Tablice rejestracyjne

TKA

SIMC

0241749[5]

Położenie na mapie gminy Kazimierza Wielka
Mapa konturowa gminy Kazimierza Wielka, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamieńczyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamieńczyce”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamieńczyce”
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego
Mapa konturowa powiatu kazimierskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kamieńczyce”
Ziemia50°15′03″N 20°25′00″E/50,250833 20,416667[1]

Kamieńczycewieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Kazimierza Wielka[5][7].

W latach 1954–1968 wieś należała do gromady Głuchów, po jej zniesieniu, należała i była siedzibą władz nowo utworzonej gromady Kamieńczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Integralne części wsi Kamieńczyce[5][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0241755 Wodocza część wsi
0241761 Żłoby część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś istniała już w XIII wieku, własność klasztoru norbertanek w Zwierzyńcu pod Krakowem. W roku 1254 Bolesław V Wstydliwy nadaje wsiom klasztoru w Zwierzyńcu immunitet ekonomiczny i sądowy oraz zatwierdza posiadanie imiennie wymienionych dóbr, między innymi Kamieńczyce wraz z karczmą, młynem i łąkami. Tenże król w roku 1256 nadaje klasztorowi zwierzynieckiemu przywileje wymienione wyżej z poszerzonym immunitetem sądowym w którym wymieniono Kamieńczyce z rolami, łąkami, karczmą i młynem. Książę Leszek Czarny w roku 1286 potwierdza klasztorowi zwierzynieckiemu przywileje dane w roku 1256, w którym wymieniono Kamieńczyce wraz z rolami, karczmą, młynem i łąkami[8]. Dlugosz 1470-80 potwierdza, że Kamieńczyce stanowią własność klasztoru zwierzynieckiego. We wsi według opisu był dwór i folwark klasztorny 15 łanów kmiecych 2 karczmy z rolami, młyn z dobrą sadzawką i 2 zagrody na rolach dworskich. Kmiecie płacą czynsz, odrabiają po 1 dzień w tygodniu i 2 powaby i dają po 30 jaj, po 2 koguty, po 2 sery i sep Długosz (L.B. T.III s.66, T. 1 s.36)[a].

W roku 1486 klasztor zwierzyniecki powierza mieszczaninowi krakowskiemu Pawłowi Turskiemu wieś Kamieńczyce na 10 lat. Wieś była wówczas całkowicie zrujnowaną i opustoszałą z powodu nadużyć najemników królewskich i zarazy, tak że pozostało zaledwie 2 kmieci, którzy zresztą zbiegli do sąsiednich dziedziców lękających się, aby spustoszenia nie ogarnęły wszystkiego w najbliższym sąsiedztwie[8].
Według polecenia Paweł ma ponownie lokować na prawie niemieckim wieś Kamieńczyce. Prawo to wieś miała od dawna zgodnie z przywilejami klasztoru wraz z czynszem ½ grzywny z każdego łanu, wszystkimi świadczeniami, daninami i robocizną. Klasztor według zawartej umowy rezygnuje na 10 lat z wszelkich dochodów z tej wsi. Po czym wieś ma powrócić w całkowite posiadanie klasztoru[8].

W końcu XVI wieku Kamieńczyce wieś w powiecie proszowskim województwa krakowskiego była dalej własnością klasztoru norbertanek na Zwierzyńcu w Krakowie[9].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przypis autorów słownika: Na stronie 166 tomu II L.B. podano błędne dane o przynależności wsi Kamieńczyce do króla

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 49528
  2. Wieś Kamieńczyce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-06], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 417 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-01].
  6. Jednostki organizacyjne gminy Kazimierza Wielka. Urząd Gminy Kazimierza Wielka. [dostęp 2015-04-01].
  7. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. a b c Kamieńczyce, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  9. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 103.