Kacykowiec aztecki

Kacykowiec aztecki
Psarocolius montezuma[1]
(Lesson, 1830)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

kacykowate

Podrodzina

kacykowce

Rodzaj

Psarocolius

Gatunek

kacykowiec aztecki

Synonimy
  • Cacicus Montezuma Lesson, 1831[2]
  • Gymnostinops montezuma (Lesson, 1830)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kacykowiec aztecki[4], kacyk Montezumy[5] (Psarocolius montezuma) – gatunek ptaka z rodziny kacykowatych (Icteridae), zamieszkujący Meksyk i Amerykę Centralną. Nie wyróżnia się podgatunków[6][7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samców średnio 47,5 cm, masa ciała średnio 521 g; długość ciała samic średnio 39,2 cm, masa ciała średnio 246 g[6]. Bardzo duży kacyk z czarnym, pomarańczowo zakończonym dziobem. Pióra na głowie i piersi czarne. Reszta ciała ciemnokasztanowata, z czarnymi zakończeniami lotek i żółtym ogonem (z wyjątkiem czarnych środkowych sterówek). Pod okiem niebieska, naga skóra, u nasady dzioba różowa. Tokujący samiec wykonuje głębokie skłony, wydając głośne skrzeczące dźwięki i płynny bulgot.

Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]

Wschodni i południowy Meksyk oraz Ameryka Centralna. Pospolity na nizinach, obrzeżach lasów, terenach uprawnych oraz u podnóży gór.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Najczęściej żyje w małych grupach, w koronach drzew, gdzie poszukuje owadów; zjada również owoce. Gniazda buduje w koloniach na pojedynczo rosnących drzewach. Buduje gniazdo o kształcie worka długości 1 m[5].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kacykowca azteckiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Organizacja Partners in Flight szacuje (2019), że liczebność populacji zawiera się w przedziale 500 000 – 4 999 999 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Psarocolius montezuma, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Montezuma Oropendola (Psarocolius montezuma). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.).
  3. a b Psarocolius montezuma, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Cacicinae Bonaparte, 1853 - kacykowce (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-03].
  5. a b Gromada: Ptaki Aves. W: Władysław Zamachowski, Adam Zyśk: Strunowce (Chordata). Podręcznik zoologii dla studentów. Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP, 1997. ISBN 83-86841-92-3.
  6. a b R. Fraga: Montezuma Oropendola (Psarocolius montezuma). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Oropendolas, orioles, blackbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-04]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]