Julius Friedrich Heinrich Abegg

Julius Friedrich Heinrich Abegg
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1796 ; Erlangen
Data i miejsce śmierci	29 maja 1869 ; Wrocław
Zawód, zajęcie	prawnik,; nauczyciel akademicki
Alma Mater	Uniwersytet w Erlangen
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski
Stanowisko	profesor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Julius Friedrich Heinrich Abegg (ur. 27 marca 1796 r. w Erlangen, zm. 29 maja 1869 r. we Wrocławiu) – niemiecki prawnik, specjalizujący się w kryminalistyce; nauczyciel akademicki związany głównie z uniwersytetami w Królewcu i Wrocławiu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1796 roku w Erlangen jako syn miejscowego pastora Kościoła Ewangelicko-Reformowanego Johanna Wilhema Abegga (1768–1806). W swojej rodzinnej miejscowości ukończył szkołę średnią, a następnie studiował prawo na Friedrich-Alexander-Universität. Ponadto kształcił się również na Ruprecht-Karls-Universität w Heidelbergu i Uniwersytecie w Landshut. Po ukończeniu studiów odbył roczną praktykę zawodową u Wolfganga Puchta i Anselma Feuerbacha. Następnie zdecydował się na dalsze studia na Friedrich-Wilhelms-Universität w Berlinie. Uczęszczał tam na wykłady prowadzone przez m.in.: Friedricha Augusta Bienera, Johanna Friedricha Ludwiga Göschena, Georga Wilhelma Friedricha Hegla oraz Friedricha Karla von Savigny^[1].

Jako habilitowany privatdozent został zatrudniony w semestrze zimowym na przełomie 1820/1821 roku na Albertus-Universität w Królewcu. Był tam od 1821 roku profesorem nadzwyczajnym, a od 1824 roku profesorem zwyczajnym. W 1826 roku przeprowadził się do Wrocławia, zostając zatrudnionym na miejscowej uczelni. W latach 1837-1838 i 1853-1854 piastował urząd rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. Za swoją działalność naukowo-dydaktyczną otrzymał w 1833 roku tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Erlangen. Zmarł w 1869 roku we Wrocławiu w wieku 73 lat^[2].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Jego zainteresowania naukowe związane są przede wszystkim z prawem karnym, a także tyczą się prawa cywilnego i nauk przyrodniczych. Do jego najważniejszych prac należą^[3]:

Ueber die Bestrafung der im Auslande begangenen Verbrechen. Ein Versuch. Landshut 1819.
System der Criminal-Rechts-Wissenschaft, Neustadt an der Orla 1826.
Untersuchungen aus dem Gebiete der Strafrechtswissenschaft, Breslau 1830.
Die verschiedenen Strafrechtstheorien in ihrem Verhältnisse zueinander und zu dem positiven Rechte und dessen Geschichte. Eine criminalistische Abhandlung, Neustadt a.d. Orla 1835.
Lehrbuch des gemeinen Kriminalprozesses, Neustadt an der Orla 1833.
Lehrbuch der Strafrechts-Wissenschaft, Neustadt an der Orla 1836.
Beiträge zur Strafprocess-Gesetzgebung, Neustadt an der Orla 1841.