Ernst Eduard Kummer

Ernst Eduard Kummer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1810
Żary

Data i miejsce śmierci

14 maja 1893
Berlin

profesor nauk matematycznych
Profesura

1842

Uczelnia

Königliche Universität Breslau
Uniwersytet Berliński

Rektor Königliche Universität Breslau
Odznaczenia
Order Królewski Maksymiliana za Naukę i Sztukę

Ernst Eduard Kummer (ur. 29 stycznia 1810 w Żarach, zm. 14 maja 1893 w Berlinie[1]) – niemiecki matematyk[2], pracownik uniwersytetów we Wrocławiu i Berlinie. Zajmował się między innymi analizą i algebrą.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Halle teologię, następnie matematykę, był od 1832 r. nauczycielem gimnazjalnym w Legnicy, w 1842 r. został profesorem we Wrocławiu, w 1855 w Berlinie, gdzie zarazem wykładał w akademii wojskowej. W roku 1863 został sekretarzem stałym akademii nauk, w 1884 roku przeszedł na emeryturę[2]. Odznaczony Orderem Maksymiliana za Naukę i Sztukę. Ciekawe okoliczności zatrudnienia we wrocławskim uniwersytecie przedstawił Władysław Narkiewicz[3][2].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Ogłosił znaczną liczbę rozpraw, m.in. o szeregu hipergeometrycznym, o resztach dwukwadratowych, o liczbach sprzężonych, o teorii układów promieni i inne, które mają znaczną doniosłość w matematyce wyższej. Jest autorem jednego z kryteriów zbieżności szeregów, nazywanego dziś kryterium Kummera. Przeprowadził też badania doświadczalne nad wpływem ciśnienia atmosferycznego na ciała różnej postaci, zwłaszcza na pociski[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kummer Ernst Eduard, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-01-26].
  2. a b c d S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
  3. Władysław Narkiewicz. Wrocławska matematyka w XIX wieku. „Pryzmat”, s. 25, 2000. Wrocław: Politechnika Wrocławska. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]