Jerzy Wójcik (generał)

Jerzy Wójcik
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1950
Wrocław

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 2015
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1969–2009

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Stanowiska

5 Brygada WOW, 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa, Krakowski Okręg Wojskowy, szef sztabu – 6 Brygada Desantowo-Szturmowa, 21 Brygada Strzelców Podhalańskich, 3 Brygada Zmechanizowana Legionów, Korpus Powietrzno-Zmechanizowany, 6 Brygada Desantowo-Szturmowa, zastępca dowódcy – Garnizon Warszawa, PKW Irak, dowódca (po raz drugi) – 6 Brygada Desantowo-Szturmowa.

Główne wojny i bitwy

2004–2005: Dowódca Brygadowej Grupy Bojowej w Iraku

Późniejsza praca

Prezes Małopolskiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy WP, członek Zarządu Głównego Związku, członek Zarządu Głównego Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP.

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Krzyż Komandorski Orderu św. Stanisława (odznaczenie prywatne) Odznaka „Honoris Gratia”

Jerzy Wójcik (ur. 2 maja 1950 we Wrocławiu, zm. 26 kwietnia 2015 w Krakowie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny o tradycjach patriotyczno-ludowych. Dziadek Tomasz Błaszkiewicz był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej Józefa Piłsudskiego, ojciec Stanisław – żołnierzem Batalionów Chłopskich, a stryj Władysław – Armii Krajowej.

W 1969 ukończył Technikum Mechaniczne w Miechowie. W 1973 ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych im. Generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. Był dowódcą plutonu, a następnie kompanii i batalionu w 5 Brygadzie WOW w Krakowie. W latach 1981–1984 studiował w Akademii Sztabu Generalnego im. gen. Karola Świerczewskiego w Rembertowie. W latach 1984–1996 szef sztabu i dowódca 10 batalionu 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej, szef wydziału szkolenia bojowego w Oddziale Szkolenia Bojowego KOW, szef sztabu 6 Brygady Desantowo-Szturmowej w Krakowie i dowódca 21 Brygady Strzelców Podhalańskich w Rzeszowie. Po ukończeniu Podyplomowego Studium Operacyjno-Strategicznym w Akademii Obrony Narodowej – dowódca 3 Brygady Zmechanizowanej Legionów w Lublinie. W latach 1999–2000 był szefem oddziału operacyjnego Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego, od kwietnia 2000 – dowódcą 6 BDSZ w Krakowie, natomiast w latach 2002–2004 – zastępcą dowódcy Garnizonu Warszawa.

15 sierpnia 2004 został mianowany przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego na stopień generała brygady. Od sierpnia 2004 do lutego 2005 dowodził Brygadową Grupą Bojową w republice Iraku. Po publicznym wystąpieniu w obronie swoich żołnierzy, oskarżanych za Nangar Chel, został przez ministra obrony narodowej odwołany ze stanowiska dowódcy brygady i w dniu 29 stycznia 2009 zwolniony do rezerwy.

Poświęcił się pracy społecznej w Związku Żołnierzy WP. Kierował Małopolskim Zarządem Wojewódzkim, był członkiem Zarządu Głównego Związku i członkiem Zarządu Głównego Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP.

30 kwietnia 2015 został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor X-10-2)[1].

Grób gen. Jerzego Wójcika na Cmentarzu Salwatorskim

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. GROBONET 2.6 – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2019-12-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]