Jerzy Rosenblatt

Jerzy Rosenblatt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1872
Lublin

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1945
Tel Awiw

Jerzy Rosenblatt (ur. 6 listopada 1872 w Lublinie, zm. 18 grudnia 1945 w Tel Awiwie[1]) – lekarz, działacz syjonistyczny i samorządowy, członek Rady Stanu Królestwa Polskiego, poseł na Sejm Ustawodawczy i Sejm I, II i III kadencji II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 listopada 1872 w Lublinie, w rodzinie Bera (Berysza) – znanego talmudysty[2], zamożnego kupca drzewnego – i Estery Ginsberg. W 1891 ukończył gimnazjum w Warszawie (lub Lublinie?)[3], a następnie studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów związał się z ruchem syjonistycznym. W 1897 uzyskał dyplom lekarza. Specjalizację odbył w klinice uniwersyteckiej w Berlinie i przez kolejne dwa lata praktykował w Wiedniu i w Londynie. W 1899 osiadł w Łodzi i rozpoczął praktykę lekarską prowadząc gabinet laryngologiczny przy ul. Piotrkowskiej 35.

Podczas rewolucji w latach 1905–1907 wspierał żydowskich socjalistów, którzy przy udziale socjalistów polskich udaremniali pogromy ludności żydowskiej[3].

W 1899 był jednym z organizatorów Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności. Był organizatorem Żydowskiego Towarzystwa Muzycznego i Literackiego „Hazomir” („Słowik”) (od 1906, od 1914 prezesem), które miało swoją siedzibę na II piętrze w oficynie posesji przy al. Tadeusza Kościuszki 21, gdzie od frontu mieściło się gimnazjum żeńskie im. E. Orzeszkowej[4]. W 1912 był organizatorem Żydowskiego Towarzystwa Gimnastyczno-Sportowego (w 1917 przekształconego w Żydowskie Towarzystwo Gimnastyczno-Sportowe „Bar-Kochiba”) oraz organizatorem żydowskiego skautingu. Był przewodniczącym Rady Opiekuńczej Szkoły Rzemieślniczo-Technicznej Towarzystwa Szerzenia Oświaty i Wiedzy Technicznej wśród Żydów (tzw. Szkoły Jarocińskich „Talmud Tora” przy ul. Średniej, ob. ul. Pomorska). W latach 1925–1928 był przewodniczącym Gminy Żydowskiej w Łodzi. Swoje publicystyczne i polityczne artykuły zamieszczał w gazecie codziennej „Łodzier Togblat” oraz czasopismach żydowskich.

Z pasją przeciwstawiał się antysemityzmowi, szczególnie endeckiemu[5].

W wyniku wyborów przeprowadzonych w styczniu 1917, kandydując z listy Centralnego Żydowskiego Komitetu Wyborczego, został członkiem Rady Miejskiej m. Łodzi[6][7] (pełnił te obowiązki do 1933) i wkrótce jej wiceprzewodniczącym.

W 1918 wszedł w skład Rady Stanu Królestwa Polskiego mianowanej przez Radę Regencyjną. W latach 1919–1935 sprawował mandat posła pierwotnie na Sejm Ustawodawczy, a następnie trzech kolejnych kadencji. Jako zwolennik idei Teodora Herzla był w Łodzi twórcą i przywódcą ruchu syjonistycznego – Łódzkiego Komitetu Syjonistycznego[8]. W 1919 i 1920 był jego prezesem[9][10]. Był wiceprezesem Organizacji Syjonistycznej w Polsce i członkiem Komitetu Światowej Organizacji Syjonistycznej. W 1919 i 1920 był przewodniczącym Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Muzycznego i Literackiego „Hazomir”[11][12]. W 1920 był zastępcą prezesa Klubu Żydowskiego w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 23[13].

Cały czas mieszkał przy ul. Piotrkowskiej 35[14].

Po wybuchu wojny, pod koniec 1939 udało mu się wyjechać z okupowanej Polski przez Austrię do Szwajcarii. Stamtąd wyjechał do Palestyny, gdzie zmarł[3][8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biblioteka Sejmowa
  2. Izaak Kersz, Szkice z dziejów Gminy Żydowskiej oraz cmentarza w Łodzi, Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1996, s. 25, ISBN 83-86058-69-2, OCLC 169978243.
  3. a b c Kempa Andrzej, Szukalak Marek Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny Żydów łódzkich oraz z Łodzią związanych tom I Łódź 2001, Oficyna Bibliofilów, ISBN 83-87522-47-3 s. 130
  4. Paweł Spodenkiewicz, Zaginiona dzielnica. Łódź żydowska – ludzie i miejsca, Łódź: Łódzka Księgarnia Niezależna, 1998, s. 62, ISBN 83-900619-1-0, OCLC 69454149.
  5. Izaak Kersz, Szkice z dziejów Gminy Żydowskiej oraz cmentarza w Łodzi, Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1996, s. 25, ISBN 83-86058-69-2, OCLC 169978243.
  6. Goerne 1919 ↓, s. 81 (PDF – 83).
  7. Stawiszyńska 2016 ↓, s. 674.
  8. a b Machejek Andrzej, red. nacz.; Żydzi łódzcy. Jews of Łódź, Łódź, Wydawnictwo Hamal 2004, ISBN 83-919329-2-3 s. 71
  9. Informator m. Łodzi z kalendarzem 1919 ↓, s. 179 (PDF – 181).
  10. Informator m. Łodzi z kalendarzem 1920 ↓, s. 410 (PDF – 148).
  11. Informator m. Łodzi z kalendarzem 1919 ↓, s. 189 (PDF – 191).
  12. Informator m. Łodzi z kalendarzem 1920 ↓, s. 421 (PDF – 159).
  13. Informator m. Łodzi z kalendarzem 1920 ↓, s. 416 (PDF – 154).
  14. Żumański (red.) 1937–1939 ↓, s. 360 (PDF – 108), kol. 1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]