Jerzy Chwalczewski
.jpg) | ||
| ||
| Data śmierci | ||
|---|---|---|
| Biskup łucki | ||
| Okres sprawowania | 1536–1549 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Sakra biskupia | 24 kwietnia 1536 | |
Jerzy Chwalczewski lub Palczewski herbu Trąby[1] (zm. 1549) – duchowny katolicki, kanonik i kantor wileński, biskup łucki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Brat Piotra i Stanisława Chwalczewskich. Pochodził z Raszkowa w obecnym powiecie ostrowskim.
W 1522 roku został podskarbim biskupa wileńskiego, Jana z książąt litewskich[2]. Od ok. 1525 roku sufragan wileński i biskup tytularny metoneński[3].
Od 24 kwietnia 1536 biskup łucki[4]. Zbudował m.in. katedrę w Łucku oraz zamek[5] biskupi w lokowanym przez siebie w 1540 r. Torczynie. W 1542 roku zwołał synod diecezjalny przygotowujący duchowieństwo do walki z reformacją. Brał udział w pracach nad zjednoczeniem Korony Polskiej z Wielkim Księstwem Litewskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. II, Warszawa 1905, s. 279.
- ↑ Encyklopedyja powszechna, t. V, Warszawa 1861, s. 572.
- ↑ Jan Kurczewski, Kościół zamkowy, czyli katedra wileńska w jej dziejowym, liturgicznym, architektonicznym i ekonomicznym rozwoju, Nakład i Druk Józefa Zawadzkiego, Wilno 1908, s. 322.
- ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. III, Münster 1923, s. 229. (łac.).
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII. Warszawa: 1880–1902, s. 405–406.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Pociecha, Jerzy Chwalczewski, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. IV, 1938, s. 1–2.
- Krzysztof Rafał Prokop, Sylwetki biskupów łuckich, Ostróg 2001, ISBN 83-911918-7-7.
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, Warszawa, 1880–1902, s. 405–406.