Jerzy Artysz

Jerzy Artysz
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1930
Sochaczew

Typ głosu

baryton

Gatunki

opera

Zawód

solista operowy, pedagog muzyczny

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jerzy Artysz (ur. 18 listopada 1930 w Sochaczewie) – polski śpiewak operowy (baryton), pedagog muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1950 r.)[1]. Studiował śpiew i grę na skrzypcach w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Klasę śpiewu ukończył z wyróżnieniem w 1959 r. Studia wokalne uzupełnił dwukrotnym kursem u Marii Carbone-Rossini w Mediolanie. Był laureatem międzynarodowych konkursów wokalnych w Moskwie (1957 r.), ’s-Hertogenbosch (1958 – wyróżnienie[2]), Tuluzie (1959 r.) i Genewie (1960 r. – II nagroda[3]).

Debiutował jako student na scenie operowej w Łodzi, z którą współpracował w latach 1958–1963. W okresie 1964–1990 był solistą Teatru Wielkiego w Warszawie, później poświęcił się pracy pedagogicznej za granicą. Współpracował również z Warszawską Operą Kameralną.

Koncertował w wielu państwach Europy, a także w Izraelu, Kanadzie i USA. Współpracował z wybitnymi dyrygentami i występował z wieloma znakomitymi śpiewakami. W 1986 kreował partię Edypa w prapremierze opery Edyp i Jokasta Josepa Solera w Teatro Liceu w Barcelonie.

Wykonuje partie wokalne Jozuego w filmie muzycznym Jutro (1973 r.) w reż. Bogdana Hussakowskiego[4].

Od 1975 jest profesorem w Akademii Muzycznej w Warszawie. Zapraszany jest jako juror międzynarodowych konkursów wokalnych w Barcelonie, Busseto, Genewie i Tuluzie. W latach 1990–1994 był dyrektorem artystycznym Escola d’Opera (szkoły operowej) w Barcelonie. Członek Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

1979 r. – Nagroda Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie wokalistyki oraz za wielki wkład w propagandę muzyki współczesnej w kraju i za granicą,

1981 r. – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za osiągnięcia artystyczne w dziedzinie wokalistyki ze szczególnym uwzględnieniem roli Dzaresa w operze Paria Stanisława Moniuszki w Teatrze Wielkim w Warszawie,

2004 r. – Nagroda „Orfeusza” przyznana przez Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków za najlepsze wykonanie dzieła polskiego kompozytora podczas Festiwalu „Warszawska Jesień” (Ładnienie Pawła Mykietyna),

2005 r. – Dyplom uznania Ministra Kultury z okazji Dnia Artysty Śpiewaka,

2006 r. – Nagroda „Ariona” przyznana przez Sekcję Teatrów Muzycznych, Opery, Operetki, Baletu i Musicalu ZASP za całokształt twórczości scenicznej w dziedzinie teatru muzycznego.

Spektakle (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1950. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-01-12].
  2. 401ivca.com – Winners [online], 401ivca.com [dostęp 2020-02-27].
  3. Archives. Concours de Genève [online], www.concoursgeneve.ch [dostęp 2020-05-26] (ang.).
  4. Jutro – film fabularny – telewizyjny [online], FilmPolski [dostęp 2020-02-25].
  5. Działalność Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu w kadencji 2013–2017. Kronika Nr 5. Eugeniusz Sąsiadek (red.), Piotr Łykowski (współpraca red.). Wrocław: Polskie Stowarzyszenie Pedagogów Śpiewu, 2017, s. 147. ISBN 978-83-938902-2-4.
  6. M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 440, „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej oraz działalności pedagogicznej”.
  7. Uroczystość wręczenia orderów i odznaczeń. UMFC. www.chopin.edu.pl. [dostęp 2020-02-25].
  8. MKiDN – Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], mkidn.gov.pl [dostęp 2023-05-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]