Jana Sizikowa

Jana Sizikowa

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1994 Moskwa
Wzrost	173 cm
Gra	praworęczna
Trener	Mariano Campos
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	336 (20 czerwca 2016)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3 WTA, 2 WTA 125, 44 ITF
Najwyżej w rankingu	40 (24 lipca 2023)
Australian Open	2R (2023)
Roland Garros	1R (2020, 2021, 2023)
Wimbledon	2R (2023)
US Open	1R (2022, 2023)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Uniwersjada złoto Neapol 2019 gra mieszana brąz Neapol 2019 gra drużynowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Jana Dmitrijewna Sizikowa, ros. Яна Дмитриевна Сизикова (ur. 12 listopada 1994 w Moskwie) – rosyjska tenisistka, medalistka Letniej Uniwersjady 2019.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W zawodach cyklu WTA Tour Rosjanka wygrała dwa turnieje w grze podwójnej z czterech osiągniętych finałów. W karierze wygrała trzy turnieje singlowe i czterdzieści cztery deblowe rangi ITF. 20 czerwca 2016 zajęła najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 336. pozycję, natomiast 24 lipca 2023 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 40. miejsce.

W sezonie 2019 zwyciężyła w finale zawodów cyklu WTA Tour w Lozannie. Razem z Anastasiją Potapową pokonały Monique Adamczak i Han Xinyun wynikiem 6:2, 6:4.

W 2019 roku wywalczyła dwa medale podczas zawodów tenisowych na letniej uniwersjadzie: w grze mieszanej zdobyła złoty medal, a w rywalizacji drużynowej zajęła trzecie miejsce^[1].

W 2022 roku osiągnęła finał rozgrywek deblowych w Monterrey, w którym razem z Han Xinyun uległy 6:1, 5:7, 6–10 Catherine Harrison i Sabrinie Santamarii. W maju wspólnie z Alison Van Uytvanck awansowały do meczu o tytuł w zawodach cyklu WTA 125 w Karlsruhe. W lipcu w finale w Pradze wspólnie z Potapową pokonały debel Angielina Gabujewa–Anastasija Zacharowa 6:3, 6:4. W październiku razem z Kamillą Rachimową przegrały w finale w Klużu-Napoce z Kirsten Flipkens i Laurą Siegemund. W listopadzie awansowała do finału rozgrywek deblowych WTA 125 w Colinie.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 5 (3–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	20 lipca 2019	Lozanna	Ceglana	Anastasija Potapowa	Monique Adamczak Han Xinyun	6:2, 6:4
Finalistka	1.	6 marca 2022	Monterrey	Twarda	Han Xinyun	Catherine Harrison Sabrina Santamaria	6:1, 5:7, 6–10
Zwyciężczyni	2.	31 lipca 2022	Praga	Twarda	Anastasija Potapowa	Angielina Gabujewa Anastasija Zacharowa	6:3, 6:4
Finalistka	2.	16 października 2022	Kluż-Napoka	Twarda (hala)	Kamilla Rachimowa	Kirsten Flipkens Laura Siegemund	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	3.	23 lipca 2023	Palermo	Ceglana	Kimberley Zimmermann	Angelica Moratelli Camilla Rosatello	6:2, 6:4

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 3 (2–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	15 maja 2022	Karlsruhe	Ceglana	Alison Van Uytvanck	Majar Szarif Panna Udvardy	7:5, 4:6, 2–10
Zwyciężczyni	1.	13 listopada 2022	Colina	Ceglana	Aldila Sutjiadi	Majar Szarif Tamara Zidanšek	6:1, 3:6, 10–7
Zwyciężczyni	2.	17 grudnia 2023	Limoges	Twarda (hala)	Cristina Bucșa	Oksana Kalasznikowa Maia Lumsden	6:4, 6:1

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2023	Faza grupowa	Oksana Kalasznikowa	Jiang Xinyu Tang Qianhui Beatriz Haddad Maia Wieronika Kudiermietowa	4:6, 6:7(4) 0:6, 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

	Data	Turniej	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
1.	15/12/2012	Dżibuti	Twarda	Anna Floris	6:2, 4:6, 6:4
2.	15/09/2013	Szarm el-Szejk	Twarda	Prarthana Thombare	7:6(7), 3:6, 7:5
3.	13/10/2013	Szarm el-Szejk	Twarda	Jelena Płoskina	6:2, 6:2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-23]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-23]  (ang.).