Interoperacyjność

Interoperacyjność – cecha produktu lub systemu, którego interfejsy funkcjonują w pełnej zgodności tak, aby współpracować z innymi produktami lub systemami, które istnieją lub będą istnieć w przyszłości, bez ograniczenia dostępu lub możliwości implementacji[1].

Inne definicje[edytuj | edytuj kod]

Termin interoperacyjność początkowo był zdefiniowany dla techniki informatycznej lub inżynierii systemów w celu wymiany informacji, na przykład:

  • zdolność dwóch lub więcej systemów lub składników do wymiany informacji i jej wykorzystania[2]
  • zdolność dwóch lub więcej ORB do współpracy przy doręczaniu żądań do odpowiedniego obiektu[3]
  • zdolność do komunikacji, wykonywania programów i przesyłania danych między różnymi jednostkami funkcjonalnymi w sposób wymagany przez użytkownika mającego małą lub żadną wiedzę o unikatowych charakterystykach tych jednostek[4].

Termin „interoperacyjność” jest używany, przy zachowaniu istoty jego znaczenia, w dziedzinach informatycznych, a także tam, gdzie dochodzi do współpracy produktów lub systemów bez udziału informatyki. Przykłady:

Aspekty interoperacyjności[edytuj | edytuj kod]

Interoperacyjność można rozpatrywać w trzech aspektach:

  • techniczny – związany z aspektem systemowym (urządzenia, protokoły, systemy operacyjne) oraz syntaktycznym (języki reprezentacji zasobów, formaty danych).
  • semantyczny – dotyczący właściwego, jednoznacznego rozumienia wymienianej i upowszechnianej informacji przez wszystkich jej użytkowników.
  • organizacyjny – odnoszący się do przepisów prawnych, procedur, struktur organizacyjnych, czynników ekonomicznych oraz ludzkich[5].

Sposoby osiągania interoperacyjności[edytuj | edytuj kod]

Interoperacyjność systemów, w szczególności informatycznych, osiągana jest poprzez:

  • ujednolicenie – zastosowanie jednakowych norm, standardów oraz procedur.
  • wymienność – zastąpienie produktu, podsystemu, usługi lub procesu w sposób niezauważalny przez użytkownika.
  • zgodność – przydatność produktu do użytkowania, przy założeniu spełnienie wymagań oraz braku niepożądanych działań[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. AFUL Interoperability Working Group[1]
  2. ISO/IEC/IEEE 24765:2010(en) Systems and software engineering — Vocabulary
  3. ISO/IEC 19500-2:2003, Information technology — Open Distributed Processing — Part 2: General Inter-ORB Protocol (GIOP)/Internet Inter-ORB Protocol (IIOP).3.2.19.
  4. ISO/IEC 2382-1:1993, Information technology — Vocabulary — Part 1: Fundamental terms.01.01.47
  5. Rola Tezaurusa w kształtowaniu interoperacyjności semantycznej
  6. Interoperacyjność inteligentnych systemów transportowych