Indywidualne Mistrzostwa Świata w Ice Speedwayu 1973
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Pierwsze zawody | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba zawodników | 16 (18) | ||
 I miejsce | |||
 II miejsce | |||
 III miejsce | |||
Indywidualne Mistrzostwa Świata w ice speedwayu 1973 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1973. Tytuł wywalczył Gabdrachman Kadyrow ze Związku Radzieckiego.
Historia i zasady[edytuj | edytuj kod]
Dwudniowy finał który odbył się w zachodnioniemieckim Inzell poprzedziła runda kwalifikacyjna w holenderskim Assen oraz półfinały rozegrane we Francji i Związku Radzieckim
- Runda kwalifikacyjna w Assen (10 - 11 lutego)
W zawodach rozegranych na sztucznie mrożonym torze łyżwiarskim IJsstadion Drenthe najlepszym okazał się reprezentant ZSRR Anatolij Suchow z wynikiem 26 punktów. Za nim z 25 punktami zawody ukończył Zdenek Kudrna z Czechosłowacji i z 24 punktami Aleksandr Iwczenko ze Związku Radzieckiego.
Półfinał w Ufie (17 - 18 lutego)
Całe podium zawodów zajęli reprezentanci Związku Radzieckiego, wygrał Władimir Cybrow, przed Borisem Samorodowem i Władimirem Czapało.
Półfinał w Grenoble (24 - 25 lutego)
Całe podium zawodów zajęli reprezentanci Związku Radzieckiego, wygrał Gabdrachman Kadyrow, przed Aleksandrem Iwczenką i Anatolijem Suchowem.
Finał (10 - 11 marca)
Zawody na Eisstadion przyciągnęły na trybuny 25 000 widzów[1]. Kluczowym dla rozstrzygnięcia tytułu mistrzowskiego był bieg w trzeciej serii drugiego dnia zawodów w którym mierzyli Gabdrachman Kadyrow i Boris Samorodow, jedyny w którym Kadyrow strcił punkt na rzecz rywala, na skutek obaj zawodnicy mieli na koncie po 23 punkty. W ostatniej serii startów Samorodow upadł otwierając drogę Kadyrowowi do szóstego tytułu mistrzowskiego. Brązowy medal podobnie jak przed rokiem wywalczył Władimir Paznikow[2].
Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]
Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie półfinałów rozegranych w Ufie i Grenoble. Z każdego półfinału awansowało po 7 zawodników, jednak nie więcej niż 3 z jednego państwa. Kontuzjowanych zawodników radzieckich Cybrowa i Iwczenkę zastąpili Per-Lennart Eriksson i Władimir Paznikow[3].
Zakwalifikowani zawodnicy[edytuj | edytuj kod]
|
|
Terminarz[edytuj | edytuj kod]
| Etap | Data | Stadion | Miasto | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|
| Runda kwalifikacyjna | 10 - 11 lutego | Ijsstadion Drenthe |  Assen |  Anatolij Suchow |
| Półfinał | 17 - 18 lutego | Stroitiel | Ufa | Władimir Cybrow |
| Półfinał | 24 - 25 lutego | L'Anneau de Vitesse |  Grenoble | Gabdrachman Kadyrow |
| Finał | 10 - 11 marca | Eisstadion |  Inzell | Gabdrachman Kadyrow |
Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]
| Poz | Zawodnik | 1 | 2 | Punkty |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Gabdrachman Kadyrow | 15 | 14 | 29 |
| 2 | Boris Samorodow | 14 | 11 | 25 |
| 3 | Władimir Paznikow | 13 | 11 | 24 |
| 4 |  Hans Johansson | 9 | 14 | 23 |
| 5 | Władimir Czapało | 11 | 10 | 21 |
| 6 |  Milan Špinka | 11 | 10 | 21 |
| 7 | Anatolij Suchow | 10 | 9 | 19 |
| 8 | Otto Barth | 9 | 7 | 16 |
| 9 | Hans Siegl | 6 | 8 | 14 |
| 10 | Antonín Šváb | 6 | 8 | 14 |
| 11 | Jan Verner | 5 | 6 | 11 |
| 12 | Per-Lennart Eriksson | 3 | 4 | 7 |
| 13 | Sven Sigurd | 2 | 4 | 6 |
| 14 | Bo Kindgren | 3 | 1 | 4 |
| 15 | Christoph Betzl | 1 | 2 | 3 |
| 16 | Václav Verner | 2 | 1 | 3 |
| Rez. | Alex Jakob | ns | ||
| Rez. | Helmut Reiter | ns |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Интервью с победителями - Май 1973 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2023-01-23].
- ↑ Личный ЧМ-1973 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2023-01-23].
- ↑ Inzell 1973 | PDF [online], Scribd [dostęp 2023-01-23] (ang.).
