Horbacze (rejon brzostowicki)
 Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość | 156 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | 1511 |
| Kod pocztowy | 231775 |
| Tablice rejestracyjne | 4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°06′46″N 24°02′59″E/53,112778 24,049722 | |
Horbacze (biał. Гарбачы, Horbaczy, ros. Горбачи, Gorbaczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Pograniczny. Położona jest na wschodnim brzegu rzeki Kuklanki, 59 km na wschód od Białegostoku, 9,5 km od granicy polsko-białoruskiej. Na północ od wsi przebiega droga republikańska R99.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie wołkowyskim, w gminie Świsłocz. W roku 1900 miała powierzchnię 334 dziesięcin włościańskich (ok. 364,9 ha) i 15 dworskich (ok. 16,4 ha)[2]. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem wołkowyskim, weszła w skład okręgu brzeskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[3]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[4]. Od 19 lutego 1921 roku[5] w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Świsłocz. W 1921 roku składała się z 10 domów mieszkalnych[6].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.
Do 25 września 2003 roku Horbacze stanowiły część sielsowietu kwaterskiego. Został on tego dnia zlikwidowany, a wszystkie jego miejscowości włączone do ówczesnego osiedlowego sowietu pogranicznego[7].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajduje się parafialna[8] cerkiew prawosławna pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, zbudowana ok. 1860[9]. Na cmentarzu, niedaleko cerkwi, zachowały się ruiny kaplicy z pierwszej połowy XX w[10]. Na południowy wschód od wsi znajduje się szereg półokrągłych piaszczystych wzniesień[2].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu powszechnego z 1921 roku, wieś zamieszkana była przez 48 osób, wyłącznie prawosławnych Białorusinów[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ a b Horbacze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 573.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
- ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ a b Skorowidz… ↓, s. 105
- ↑ А.И. Карпуть: Решение Гродненского областного Совета депутатов от 25.09.2003 N 32. bankzakonov.com, 2003-09-25. [dostęp 2018-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-22)]. (ros.).
- ↑ Храм Успения Пресвятой Богородицы д.Горбачи. orthos.org. [dostęp 2021-02-12]. (ros.).
- ↑ Cerkiew Zaśnięcia NMP. radzima.org. [dostęp 2018-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
- ↑ часовня (руины). globus.tut.by. [dostęp 2018-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-22)]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 154. [dostęp 2018-06-18].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Horbacze na Mapie Taktycznej Polski z 1930 roku. [dostęp 2018-06-12].
- Horbacze na Radzima.org. (biał. • ang. • pol. • ros.).
- Horbacze na „Globusie Białorusi”. [dostęp 2018-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-22)]. (ros.).