Giorgi Citaiszwili

Giorgi Citaiszwili
გიორგი წიტაიშვილი
Ilustracja
Citaiszwili (2022)
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 2000
Riszon le-Cijjon

Obywatelstwo

gruzińskie, ukraińskie

Wzrost

171 cm

Pozycja

prawoskrzydłowy

Informacje klubowe
Klub

Dinamo Batumi

Kariera juniorska
Lata Klub
2011–2019 Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2019– Dynamo Kijów 19 (0)
2021 Worskła Połtawa (wyp.) 4 (1)
2021 Czornomoreć Odessa (wyp.) 13 (1)
2022 Wisła Kraków (wyp.) 7 (1)
2022–2023 Lech Poznań (wyp.) 12 (1)
2023– Dinamo Batumi (wyp.) 17 (4)
W sumie: 72 (8)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2016  Ukraina U-16 4 (0)
2016–2017  Ukraina U-17 9 (0)
2018  Ukraina U-18 2 (0)
2018–2019  Ukraina U-19 12 (5)
2019  Ukraina U-20 5 (1)
2019–2020  Ukraina U-21 8 (2)
2021–  Gruzja 14 (11)
W sumie: 54 (19)
  1. Aktualne na: 9 września 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 6 kwietnia 2022.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata do lat 20
złoto Polska 2019
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Giorgi Citaiszwili (gruz. გიორგი წიტაიშვილი, ukr. Георгій Климентійович Цітаішвілі, Heorhij Kłymentijowycz Citaiszwili; ur. 18 listopada 2000 w Riszon le-Cijjon) – gruziński piłkarz występujący na pozycji pomocnika w gruzińskim klubie Dinamo Batumi, na wypożyczeniu z Dynama Kijów, oraz w reprezentacji Gruzji.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Citaiszwili w 2019 roku

Wychowanek akademii piłkarskiej Dynama Kijów, której barwy bronił w juniorskich mistrzostwach Ukrainy (DJuFL)[1]. 10 września 2016 rozpoczął występy w juniorskiej drużynie Dynama U-17, potem grał w zespołach U-19 i U-21. 31 grudnia 2016 podpisał profesjonalny kontrakt[1], a w drużynie seniorów zadebiutował 25 lutego 2019 w meczu z Zorią Ługańsk (5:0)[2]. Rok 2021 spędził na wypożyczeniu do Worskły Połtawa oraz Czornomorca Odessa.

Z powodu inwazji Rosji na Ukrainę, w kwietniu 2022 roku odszedł na trzymiesięczne wypożyczenie do Wisły Kraków[3], zakończone 7 czerwca 2022[4]. 1 lipca 2022 ogłoszono jego roczne wypożyczenie z Dynama do Lecha Poznań[5]. Zadebiutował 9 lipca 2022 w meczu o Superpuchar Polski przeciwko Rakowowi Częstochowa (0:2)[6].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Citaiszwili występował w juniorskich i młodzieżowych reprezentacjach Ukrainy w kategorii od U-16 do U-21. Z reprezentacją U-17 i U-19 wystąpił na turniejach finałowych o mistrzostwo Europy w odpowiednio: 2017 i 2018 roku. Z kadrą do lat 20 wywalczył w 2019 roku mistrzostwo świata.

W 2021 roku zdecydował się przyjąć od selekcjonera Willy’ego Sagnola powołanie do seniorskiej reprezentacji Gruzji. Zadebiutował w niej 8 września 2021 w towarzyskim meczu przeciwko Bułgarii (1:4).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Klimentiego Citaiszwiliego[1]. Po tym, jak w 2011 roku został przyjęty do akademii piłkarskiej Dynama Kijów, jego rodzina przeprowadziła się na Ukrainę[1]. Z czasem nabył obywatelstwo tego kraju, w czym pomogło mu pochodzenie jego babci[1].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zespołowe[edytuj | edytuj kod]

Ukraina U-20
Dynamo Kijów U-19
  • mistrzostwo Ukrainy: 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019
Dynamo Kijów

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Złoty Talent Ukrainy U-19: 2019

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Динамо подписало контракт с воспитанником своей академии. sport.ua. [dostęp 2022-04-06]. (ros.).
  2. Динамо - Зоря 5:0. Не з тієї ноги. ua-football.com. [dostęp 2022-04-06]. (ukr.).
  3. Heorhij Citaiszwili zawodnikiem Wisły. 90minut.pl. [dostęp 2022-04-06]. (pol.).
  4. Matěj Hanousek i Giorgi Tsitaishvili kończą przygodę z Białą Gwiazdą [online], Wisła Kraków [dostęp 2022-06-10] (pol.).
  5. Citaiszwili trafia na wypożyczenie do Lecha [online], weszlo.com, 1 lipca 2022 [dostęp 2022-07-01] (pol.).
  6. Raków z Superpucharem [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-07-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]