Gwidon z Montpellier

Błogosławiony
Gwidon z Montpellier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1140-1160
Królestwo Francji

Data i miejsce śmierci

1208
Rzym

Czczony przez

Kościół katolicki

Gwidon z Montpellier (ur. ok. 1140-1160 we Francji, zm. 1208 w Rzymie) – francuski duchak[a], założyciel Zakonu Ducha Świętego w Montpellier, czczony przez zakon jako błogosławiony. Tytuł błogosławionego nadawany jest Gwidonowi z Montpellier z tzw. tradycji wiary[1].

Pochodził z książęcej rodziny Guillemów, w posiadaniu której przez dwa wieki było miasto Montpellier. Ojcem był Guillem VII, pan Montpellier, zaś matką Matylda, pochodząca z książęcego rodu władającego Burgundią[2].

Ojciec Gwidona był fundatorem szpitala w rodzinnym mieście i to razem z nim Gwidon odwiedzał chorych, sam będąc wrażliwym na cierpienie i ubóstwo bliźnich[3].

Po śmierci rodziców ok. 1172 został oddany na wychowanie do templariuszy. Po kilku latach, opuściwszy zakon i dysponując majątkiem odziedziczonym po rodzicach, w roku 1175 ufundował szpital w Montpellier[1] - pierwszy Dom Ducha Świętego, mający dać schronienie i pociechę pielgrzymom, chorym, biednym, a także samotnym matkom i porzuconym niemowlętom, jak również wszystkim pragnącym nawrócić się i przemienić własne życie. Wiele osób poszło za przykładem o. Gwidona i podjęło służbę miłości miłosiernej[2].

22 kwietnia 1198 papież Innocenty III zatwierdził Zakon Ducha Świętego[1]. Założyciel powierzył swe dzieło opiece Ducha Świętego, pocieszyciela i Ojca ubogich[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie należy mylić duchaków z duchaczami.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bogumił Łoziński, Leksykon zakonów w Polsce. Informator o życiu konsekrowanym, Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1998, s. 184-185.
  2. a b c o. Gwidon z Montpellier. Towarzystwo Ducha Świętego. [dostęp 2014-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
  3. o. Gwidon z Montpellier. Dziedzictwo, e-KAI. [dostęp 2014-02-16].