Guillermo Madrigal

Guillermo Madrigal
Pełne imię i nazwisko

Luis Guillermo Madrigal Gutiérrez

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1993
Los Mochis

Wzrost

192 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Sporting San José

Numer w klubie

99

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2020 Monterrey 56 (8)
2014 Atlante (wyp.) 5 (2)
2015–2016 Querétaro (wyp.) 7 (0)
2016–2017 Mineros (wyp.) 18 (5)
2017–2018 Alebrijes (wyp.) 38 (25)
2019 Guadalajara (wyp.) 9 (0)
2020 Necaxa (wyp.) 7 (0)
2020 Salamanca UDS 5 (0)
2021 Venados 16 (3)
2021 Querétaro 8 (0)
2022 Correcaminos UAT 28 (2)
2023 FAS 16 (3)
2023– Sporting San José 12 (3)
W sumie: 225 (51)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Meksyk U-17 4 (1)
2013  Meksyk U-20 7 (0)
W sumie: 11 (1)
  1. Aktualne na: 12 maja 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 12 maja 2023.

Luis Guillermo Madrigal Gutiérrez (ur. 10 lutego 1993 w Los Mochis) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika, od 2023 roku zawodnik kostarykańskiego Sportingu San José.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Madrigal jest wychowankiem zespołu CF Monterrey, do którego seniorskiej drużyny został włączony już jako siedemnastolatek przez szkoleniowca Víctora Manuela Vuceticha. W kwietniu 2011 wygrał z nią najbardziej prestiżowe rozgrywki północnoamerykańskiego kontynentu – Ligę Mistrzów CONCACAF, jednak w meksykańskiej Primera División zadebiutował dopiero 7 października 2011 w wygranym 3:2 spotkaniu z Estudiantes Tecos. W tym samym roku pojechał wraz z resztą ekipy do Japonii na Klubowe Mistrzostwa Świata, gdzie jednak zajął z Monterrey dopiero piąte miejsce. W wiosennym sezonie Clausura 2012 zdobył tytuł wicemistrza kraju, a także ponownie triumfował w północnoamerykańskiej Lidze Mistrzów. Dzięki temu po raz drugi miał okazję wziąć udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, tym razem zajmując w nich trzecią lokatę. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 30 marca 2013 w wygranej 3:0 konfrontacji z Pumas UNAM. W tym samym roku trzeci raz z rzędu wygrał ze swoim zespołem Ligę Mistrzów CONCACAF i wystąpił w Klubowych Mistrzostwach Świata, ponownie zajmując w nich z Monterrey piąte miejsce. Pełnił jednak wyłącznie funkcję gracza rezerwowego.

Nie potrafiąc wygrać rywalizacji o miejsce w składzie z zawodnikami takimi jak Humberto Suazo, Aldo de Nigris czy Dorlan Pabón, w styczniu 2014 Madrigal udał się na półroczne wypożyczenie do niżej notowanej drużyny Atlante FC z siedzibą w Cancún. Tam jednak, podobnie jak w Monterrey, był wyłącznie rezerwowym piłkarzem, a na koniec rozgrywek 2013/2014 spadł ze swoim zespołem do drugiej ligi. Po powrocie do Monterrey wciąż pełnił rolę rezerwowego, wobec czego w lipcu 2015 udał się na wypożyczenie po raz kolejny, tym razem do ekipy Querétaro FC, prowadzonej przez swojego byłego trenera z Monterrey – Víctora Manuela Vuceticha.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2011/2012 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 1 0
2012/2013 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 11 1
2013/2014 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 13 2
2013/2014 Atlante FC Meksyk  Liga MX 5 2
2014/2015 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 15 2
2015/2016 Querétaro FC Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Madrigal został powołany przez trenera José Luisa Gonzáleza Chinę do reprezentacji Meksyku U-17 na Mistrzostwa Świata U-17 w Nigerii. Tam był podstawowym piłkarzem swojej kadry narodowej, rozgrywając wszystkie cztery mecze, z czego trzy w wyjściowym składzie i strzelił gola w spotkaniu 1/8 finału z Koreą Południową (1:1, 3:5 po karnych). Jego drużyna zajęła wówczas drugie miejsce w grupie z bilansem dwóch zwycięstw i porażki, pokonując wówczas Brazylię (1:0) z Neymarem i Philippe Coutinho w składzie, lecz odpadła ze światowego czempionatu zaraz potem, w 1/8 finału, przegrywając we wspomnianym meczu z Koreańczykami w serii rzutów karnych.

W 2013 roku Madrigal znalazł się w ogłoszonym przez Sergio Almaguera składzie reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20, podczas których pełnił jednak głównie rolę rezerwowego; wystąpił w czterech z pięciu możliwych spotkań, z czego tylko jedno w podstawowej jedenastce. Jego zespół, pełniący wówczas rolę gospodarzy turnieju, triumfował ostatecznie w tych rozgrywkach, pokonując w finale po dogrywce USA (3:1). W tym samym roku wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turniej w Tulonie, dwukrotnie pojawiając się na boisku i ani razu nie wpisał się na listę strzelców, zaś jego drużyna zajęła trzecie miejsce w grupie i nie zakwalifikowała się do dalszych gier. Kilka tygodni później został powołany na Mistrzostwa Świata U-20 w Turcji. Podczas swojego drugiego już światowego czempionatu był jednak wyłącznie rezerwowym narodowego zespołu i zanotował tylko jeden z czterech możliwych meczów, natomiast Meksykanie zakończyli wówczas swój udział w młodzieżowym mundialu na 1/8 finału, przegrywając w nim z Hiszpanią (1:2).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]