Diego Reyes

Diego Reyes

Pełne imię i nazwisko	Diego Antonio Reyes Rosales
Data i miejsce urodzenia	19 września 1992 Meksyk
Wzrost	189 cm
Pozycja	obrońca, pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Tigres UANL
Numer w klubie	13
Kariera juniorska
Lata Klub 2006–2010 América
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2010–2013 América 83 (3) 2013–2018 Porto 20 (2) 2015–2016 → Real Sociedad (wyp.) 27 (2) 2016–2017 → Espanyol (wyp.) 34 (1) 2018–2019 Fenerbahçe 8 (0) 2019 → Leganés (wyp.) 6 (0) 2019– Tigres UANL 111 (5) W sumie: 289 (13)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2009  Meksyk U-17 4 (0) 2011  Meksyk U-20 11 (0) 2011–2012  Meksyk U-23 17 (1) 2011–  Meksyk 65 (2) W sumie: 97 (3)
↑ Aktualne na: 4 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 4 marca 2024.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF złoto Stany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019 złoto Stany Zjednoczone/Kanada 2015 Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012
Multimedia w Wikimedia Commons

Diego Antonio Reyes Rosales (ur. 19 września 1992 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy lub defensywnego pomocnika, reprezentant Meksyku, od 2019 roku zawodnik Tigres UANL.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Reyes pochodzi ze stołecznego mieście Meksyk i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszej drużyny Club América, do której zaczął uczęszczać na treningi w wieku czternastu lat. Zanim został włączony do seniorskiego składu, występował w lidze meksykańskiej do lat 17 i 20 oraz w trzecioligowych rezerwach Amériki. W meksykańskiej Primera División zadebiutował jako siedemnastolatek za kadencji swojego byłego opiekuna z młodzieżowych reprezentacji Jesúsa Ramíreza, 25 kwietnia 2010 w wygranym 1:0 spotkaniu z Santos Laguną. Szansę regularnej gry w pierwszym składzie otrzymał jednak dopiero rok później od chilijskiego trenera Carlosa Reinoso. Pierwszą bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 17 kwietnia 2011 w wygranej 3:1 konfrontacji z Tecos UAG. W tych samych wiosennych rozgrywkach Clausura 2011 został uhonorowany w oficjalnym plebiscycie Meksykańskiego Związku Piłki Nożnej nagrodą dla odkrycia sezonu. Dwa lata później, podczas rozgrywek Clausura 2013, zdobył z Américą tytuł mistrza Meksyku, będąc wówczas kluczowym zawodnikiem zespołu prowadzonego przez Miguela Herrerę i tworząc podstawowy duet stoperów z Aquivaldo Mosquerą.

W grudniu 2012 ogłoszono, że latem 2013 Reyes za sumę siedmiu milionów euro przejdzie do portugalskiego FC Porto^[1].

14 lipca 2015 roku został wypożyczony do Realu Sociedad.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
2009/2010	Club América	Meksyk	Liga MX	1	0
2010/2011				19	2
2011/2012				28	0
2012/2013				35	1
2013/2014	FC Porto	Portugalia	Primeira Liga	5	0
	FC Porto B		Segunda Liga	18	3
2014/2015	FC Porto		Primeira Liga	3	0
	FC Porto B		Segunda Liga	7	0
2015/2016	Real Sociedad	Hiszpania	Primera División	27	2
2016/2017	RCD Espanyol			34	1
2017/2018	FC Porto	Portugalia	Primeira Liga	12	2
2018/2019	Fenerbahçe SK	Turcja	Süper Lig	8	0
	CD Leganés	Hiszpania	Primera División	6	0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Reyes został powołany przez szkoleniowca José Luisa Gonzáleza Chinę do reprezentacji Meksyku U-17 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej. Tam wystąpił tylko w jednym spotkaniu, zaś jego drużyna z kompletem trzech zwycięstw zakwalifikowała się na Mistrzostwa Świata U-17 w Nigerii. Podczas tego turnieju Reyes był jednym z ważniejszych ogniw swojej ekipy i trzykrotnie pojawiał się w jej barwach na boisku, natomiast Meksykanie zakończyli swój udział w światowym czempionacie w 1/8 finału. W 2011 roku znalazł się w ogłoszonym przez trenera Juana Carlosa Cháveza składzie reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej. Na gwatemalskich boiskach pełnił rolę podstawowego gracza kadry, rozgrywając cztery mecze, a meksykański zespół triumfował w tych rozgrywkach i automatycznie awansował na młodzieżowy mundial. Na Mistrzostwach Świata U-20 w Kolumbii Reyes również miał niepodważalne miejsce w wyjściowej jedenastce i wystąpił we wszystkich siedmiu konfrontacjach w pełnym wymiarze czasowym. Młodzi Meksykanie okazali się natomiast rewelacją turnieju, docierając aż do półfinału i zajmując ostatecznie trzecie miejsce.

W październiku 2011 szkoleniowiec Luis Fernando Tena powołał Reyesa do reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyska Panamerykańskie w Meksyku, gdzie rozegrał on jedno spotkanie dla swojej kadry, będąc wyłącznie jej rezerwowym graczem. Jego drużyna, pełniąca wówczas rolę gospodarzy, wywalczyła ostatecznie złoty medal na męskim turnieju piłkarskim. W 2012 roku wziął udział w eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich w Londynie, gdzie wystąpił we wszystkich pięciu meczach od pierwszej minuty, zdobywając gola w grupowej konfrontacji z Trynidadem i Tobago (7:1), natomiast Meksykanie wygrali kwalifikacyjny turniej i zdołali awansować się na olimpiadę. W tym samym roku wygrał z reprezentacją młodzieżowy Turniej w Tulonie, na którym regularnie występował w wyjściowej jedenastce swojej ekipy i rozegrał w niej wszystkie pięć spotkań od pierwszej do ostatniej minuty. Kilka tygodni później został powołany na Igrzyska Olimpijskie w Londynie, na których wystąpił we wszystkich sześciu spotkaniach w pełnym wymiarze czasowym, będąc liderem linii defensywy i wspólnie z Hiramem Mierem pełniąc rolę podstawowych stoperów swojej drużyny. Meksykańscy piłkarze zdobyli ostatecznie jedyny złoty medal dla swojego kraju na tej olimpiadzie, po pokonaniu w finale Brazylii (2:1).

W lipcu 2011 roku Reyes został powołany przez asystenta selekcjonera reprezentacji Meksyku, Luisa Fernando Tenę, na Copa América. W wieku osiemnastu lat był najmłodszym uczestnikiem tej edycji turnieju^[2]. W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 5 lipca w przegranym 1:2 meczu fazy grupowej z Chile. Ostatecznie jego kadra po komplecie porażek zajęła ostatnie miejsce w grupie, odpadając z południowoamerykańskich rozgrywek, zaś on sam pełnił rolę podstawowego zawodnika i wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach od pierwszej do ostatniej minuty. W 2013 roku znalazł się w ogłoszonym przez José Manuela de la Torre składzie reprezentacji na Puchar Konfederacji, gdzie jednak pozostawał rezerwowym graczem i wystąpił w jednym meczu, natomiast Meksykanie odpadli z turnieju już w fazie grupowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Diego Reyes w bazie Soccerbase (ang.)
• Diego Reyes w bazie National Football Teams (ang.)
• Diego Reyes, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
• Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)