Grzegorz Niciński

Grzegorz Niciński
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1973
Gdynia

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik, pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Gryf Wejherowo (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
Arka Gdynia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1994 Arka Gdynia 136 (36)
1995–1997 Pogoń Szczecin 87 (21)
1998–2001 Wisła Kraków 73 (15)
1999 GKS Katowice (wyp.) 16 (3)
2002–2005 Zagłębie Lubin 76 (21)
2005–2009 Arka Gdynia 103 (16)
2010 Orkan Rumia 9 (6)
W sumie: 500 (118)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–1995  Polska U-21
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010 Orkan Rumia (asystent)
2010 Orkan Rumia
2011–2012 Gryf Wejherowo
2013–2014 Gryf Wejherowo
2014 Arka Gdynia (asystent)
2014–2017 Arka Gdynia
2017–2019 Chrobry Głogów
2020–2021 Gryf Wejherowo
2021 Bałtyk Gdynia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Grzegorz Niciński (ur. 16 maja 1973 w Gdyni) – polski piłkarz i trener. W ekstraklasie rozegrał 251 meczów, w których zdobył 42 gole.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Niciński jest wychowankiem Arki Gdynia. Wiosną 1995 przeniósł się do Pogoni Szczecin. 5 marca 1995 w wyjazdowym meczu z Górnikiem Zabrze (0:1) zadebiutował w ekstraklasie. W swoich pierwszych dwóch sezonach na tym poziomie strzelił dwa gole w 36 meczach, po czym spadł wraz z Pogonią do II ligi. W sezonie 1997/98 wrócił do ekstraklasy, a po rundzie jesiennej kupiła go Wisła Kraków.

W sezonie 1998/99 zdobył z Wisłą mistrzostwo Polski i został wypożyczony do drugoligowego GKS Katowice. Po półrocznym pobycie wrócił do Krakowa, gdzie grał do końca 2001. W tym czasie wygrał kolejne mistrzostwo oraz przyczynił się do wywalczenia przez Białą Gwiazdę Pucharu Polski.

Wiosną 2002 przeszedł do Zagłębia Lubin, w którym grał cztery sezony. Latem 2005 wrócił do Arki Gdynia. 30 sierpnia 2009 w Lubinie po meczu z Zagłębiem został zatrzymany przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego[1]. W związku z zatrzymaniem, 16 września 2009 Niciński zdecydował się na odejście z Arki. 8 stycznia 2010 podpisał kontrakt z Orkanem Rumia.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 2010 objął funkcję drugiego trenera Orkanu. Parę miesięcy później został pierwszym trenerem tego klubu. W 2011 został trenerem Gryfa Wejherowo z którym w sezonie 2011/12 dotarł do ćwierćfinału Pucharu Polski i awansował do II ligi. 30 sierpnia 2012 został przez Komisję Dyscyplinarną PZPN ukarany karą ośmiu miesięcy dyskwalifikacji za korupcję sportową[2]. W związku z nałożoną karą Niciński został zwolniony z funkcji trenera Gryfa, pozostał jednak w klubie w charakterze społecznego doradcy zarządu do spraw piłki nożnej[3]. Po odbyciu kary, 16 lipca 2013 ponownie został trenerem Gryfa[4]. Na stanowisku tym pracował do końca sezonu 2013/14[5].

Od 21 września 2014 do 10 kwietnia 2017 był trenerem Arki Gdynia, z którą w 2016 awansował do Ekstraklasy, a rok później do finału Pucharu Polski, przed którego rozegraniem został zwolniony.

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Arka Gdynia

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz Niciński zatrzymany po meczu w Lubinie. sportowetempo.pl, 2009-08-30. [dostęp 2013-08-10].
  2. Orzeczenia z dnia 30.08.2012 r.. pzpn.pl, 2012-08-31. [dostęp 2013-08-10].
  3. Zmiany w sztabie szkoleniowym Gryfa Orlex. gryfwejherowo.com.pl, 2012-10-12. [dostęp 2013-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
  4. Grzegorz Niciński trenerem Gryfa. 90minut.pl, 2013-07-17. [dostęp 2013-08-10].
  5. Grzegorz Niciński nie jest już trenerem Gryfa Wejherowo. wejherowo.naszemiasto.pl, 2014-06-11. [dostęp 2014-06-13].