Hermes (piłkarz)

Hermes
	; Hermes (2006)
Pełne imię i nazwisko	Hermes Neves Soares
Data i miejsce urodzenia	19 września 1974 ; São Paulo
Wzrost	168 cm
Pozycja	środkowy pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Corinthians Paulista
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	Brazylia U-20
	Brazylia U-21
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2014–2016	Zawisza Bydgoszcz (asystent)
2014	Zawisza II Bydgoszcz
2015	Zawisza Bydgoszcz (juniorzy starsi)
2016	Chojniczanka Chojnice (asystent)
2016	Chojniczanka Chojnice
2016–2017	Chojniczanka Chojnice (asystent)
2017	Unia Solec Kujawski
2017–2018	Jagiellonia Białystok U19 (asystent)
2018–2021	Jagiellonia Białystok (akademia)
2021–2022	Arka Gdynia (asystent)
2022–2023	Arka Gdynia
2023–	Kotwica Kołobrzeg (asystent)
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Puchar Świata FIFA U-20
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hermes, właśc. Hermes Neves Soares (ur. 19 września 1974 w São Paulo) – brazylijsko-polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, trener. Od 2023 w sztabie szkoleniowym Kotwicy Kołobrzeg^[1].

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Hermes jest wychowankiem Corinthians Paulista. W 1993 w Australii zdobył z reprezentacją Brazylii U-20 mistrzostwo świata w tej kategorii wiekowej. W 2002 z Olímpia FC trafił do Widzewa Łódź. Pół roku później przeszedł do Korony Kielce. W zespole tym grał przez pięć lat. W organizowanym przez siebie plebiscycie redakcja tygodnika Piłka Nożna wybrała go do Jedenastki obcokrajowców Orange Ekstraklasy za rok 2006. W sezonie 2003/04 współuczestniczył w ustawianiu meczów kieleckiej drużyny, za co 9 grudnia 2013 został skazany na dwa lata więzienia w zawieszeniu na trzy lata, a także 25 tysięcy zł grzywny. Ekipa prowadzona wówczas przez Dariusza Wdowczyka awansowała do II ligi. Niektórzy piłkarze zdecydowali się za pieniądze ze swoich premii przekupywać sędziów i obserwatorów PZPN^[2]. 2 kwietnia 2008 rozwiązał umowę z Koroną.

Następnie podpisał kontrakt z Jagiellonią Białystok, którą reprezentował przez cztery sezony, zdobywając w jej barwach Puchar i Superpuchar Polski. 20 stycznia 2012 Hermes odszedł z zespołu^[3]. Następnie zaliczył krótki epizod w grającej na drugim poziomie Polonii Bytom, a 3 lipca tamtego roku przeniósł się do grającego w tej samej lidze Zawiszy Bydgoszcz^[4]. Zadebiutował w jego barwach w meczu z Sandecją Nowy Sącz, w którym strzelił gola. W sezonie 2012/13 zdobył mistrzostwo I ligi i awansował z klubem do Ekstraklasy^[5]. W kolejnym sezonie Zawisza wywalczył Puchar Polski, a w kolejnym – Superpuchar. Po sezonie 2013/14 zdecydował się na zakończenie kariery piłkarskiej^[6].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Latem 2014 krótko prowadził rezerwy Zawiszy Bydgoszcz, a w kolejnym roku był razem z Danielem Osińskim trenerem Zawiszy w Centralnej Lidze Juniorów^[7].

W listopadzie 2016 Hermes został tymczasowym szkoleniowcem Chojniczanki Chojnice^[8]. Wcześniej, od kwietnia 2016 był drugim trenerem tej drużyny^[9]. Po pierwszym meczu pod jego wodzą, w siedemnastej kolejce rozgrywek I ligi, Chojniczanka awansowała z drugiego na pierwsze miejsce^[10]. 24 listopada 2022 został trenerem Arki Gdynia, zastąpił na tym stanowisku Ryszarda Tarasiewicza, którego był asystentem^[11]. Podpisał umowę do 31 grudnia 2024^[11], ale odszedł z klubu w kwietniu 2023^[12]. 20 kwietnia 2023 dołączył do sztabu szkoleniowego Kotwicy Kołobrzeg^[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Hermes mieszka w Polsce od 2002. Przeprowadzając się do tego kraju, planował zostać w nim tylko przez rok. Po latach przyznał, że Polska jest dla niego nową ojczyzną. 10 kwietnia 2014 wojewoda kujawsko-pomorski Ewa Mes wręczył Hermesowi akty nadania polskiego obywatelstwa^[13].