Gregory O’Kelly

Gregory O’Kelly
Kraj działania

Australia

Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1941
Adelaide

Biskup diecezjalny Port Pirie
Okres sprawowania

2009–2020

Administrator apostolski
archidiecezji Adelaide
Okres sprawowania

2018–2020

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Śluby zakonne

5 listopada 1977

Prezbiterat

9 grudnia 1972

Nominacja biskupia

6 lipca 2006

Sakra biskupia

14 września 2006

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 września 2006

Miejscowość

Adelaide

Miejsce

Archikatedra św. Franciszka Ksawerego

Konsekrator

Philip Wilson

Współkonsekratorzy

Leonard Faulkner
Daniel Hurley

Gregory O’Kelly SJ (ur. 10 sierpnia 1941 w Adelaide) – australijski duchowny rzymskokatolicki, jezuita, biskup pomocniczy Adelaide w latach 2006–2009, biskup diecezjalny Port Pirie w latach 2009–2020, administrator apostolski sede vacante archidiecezji Adelaide w latach 2018–2020. Jest pierwszym w historii australijskim jezuitą wyświęconym na biskupa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 9 grudnia 1972 roku w zakonie jezuitów. Był przede wszystkim przełożonym kolegium zakonnego w Athelstone. Pełnił także funkcje m.in. przewodniczącego stowarzyszenia południowoaustralijskich szkół katolickich oraz prezesa stowarzyszenia zrzeszającego dyrektorów szkół prywwatnych. W 1994 za zasługi dla edukacji został odznaczony Orderem Australii[1].

6 lipca 2006 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym Adelaide ze stolicą tytularną Ath Truim[1]. Sakry udzielił mu 14 września 2006 abp Philip Wilson, arcybiskup metropolita Adelaide. 15 kwietnia 2009 papież przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego Port Pirie[2]. 1 sierpnia 2020 roku papież Franciszek przyjął jego rezygnację złożoną ze względu na wiek[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b NOMINA DELL’AUSILIARE DI ADELAIDE (AUSTRALIA). vatican.va, 2006-07-06. [dostęp 2020-08-07]. (wł.).
  2. NOMINA DEL VESCOVO DI PORT PIRIE (AUSTRALIA). vatican.va, 2009-04-15. [dostęp 2020-08-07]. (wł.).
  3. Rinuence e nomine. s. vaticanpress.va. [dostęp 2020-08-01]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]