Gia Long
Nguyễn Phúc Ánh, późniejszy cesarz Wietnamu Gia Long | |
cesarz Wietnamu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | 1762 |
Data i miejsce śmierci | 3 lutego 1820 |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | Nguyễn Phúc Luân |
Matka | Nguyễn Thị Hoàn |
Żona | Thừa Thiên |
Żona | Thuận Thiên |
Dzieci |
Gia Long (Nguyễn Phúc Ánh), bardziej znany jako Nguyễn Ánh (ur. 1762, zm. 1820) – cesarz Wietnamu.
W 1777 jako najstarszy ocalały z rodu, został nominalnym władcą ogarniętego wojną domową południa Wietnamu. W 1802 po pokonaniu wszystkich przeciwników i zjednoczeniu całego kraju ogłosił się jedynym władcą Wietnamu i przyjął imię Gia Long.
Jako cesarz prowadził politykę umiarkowanego izolacjonizmu, kierując się raczej w stronę Chin i reszty Azji, niż mocarstw europejskich.
Zmarł w 1820. Założona przez niego dynastia Nguyễn panowała do 1945[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiesław Olszewski, "Historia Wietnamu", Ossolineum, 1991