Germain Boffrand

Germain Boffrand
ilustracja
Portret Boffranda autorstwa Lamberta-Sigisberta Adama
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1667
Nantes

Data i miejsce śmierci

19 marca 1754
Paryż

Narodowość

francuska

Wpływy

Jules Hardouin-Mansart[1]

Wpłynął na

François de Cuvilliés[2]

Praca
Styl

barok klasycyzujący[1], rokoko

Budynki

pałac w Lunéville[2]

Germain Boffrand (ur. 16 maja 1667 w Nantes, zm. 19 marca 1754 w Paryżu) – francuski architekt i dekorator wnętrz[2] epoki baroku; w młodości rzeźbiarz[1]. Upowszechniał dekoracje w stylu rokoko[1] z użyciem rocaille[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn i wnuk rzeźbiarzy i architektów[2]. Jako rzeźbiarz inspirował się François Girardonem. Od 1667 był uczniem Jules’a Hardouina-Mansarta[1], od 1686 zaś wchodził w skład jego pracowni[2], biorąc brał udział w budowie fasad placu Vendôme w Paryżu oraz oranżerii w Wersalu. W 1690 został architektem królewskim, a od 1709 był członkiem Académie royale d'architecture. Po 1711 w służbie Leopolda I Józefa. W 1732 został generalnym inspektorem mostów i dróg. W pracy pt. Livre d'architecture z 1745 promował propagowany przez Akademię styl Ludwika XIV zalecając jednocześnie inspirowanie się architekturą gotycką i Orientu[1]. Współpracował z Nicolasem Sébastienem Adamem i Charles’em-Josephem Natoire’em[2].

Wybrane dzieła[2][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h red. Żurawski 2008 ↓, s. 50.
  2. a b c d e f g h Chaunu 1993 ↓, s. 405.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]