Eugen Nicolicea

Eugen Nicolicea
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1956
Traian

Zawód, zajęcie

polityk, inżynier

Stanowisko

poseł do Izby Deputowanych (1992–2020), minister delegowany ds. kontaktów z parlamentem (2014–2015)

Eugen Nicolicea (ur. 6 czerwca 1956[1] w Traianie) – rumuński polityk i inżynier, długoletni deputowany, w latach 2014–2015 minister delegowany.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia inżynier, w 1982 ukończył studia na wydziale elektroniki Institutul Politehnic „Traian Vuia” w Timișoarze[1][2]. W późniejszych latach studiował prawo w systemie kształcenia na odległość na Universitatea Spiru Haret[2]. Pracował m.in. jako inżynier w stoczni w miejscowości Drobeta-Turnu Severin i kierownik laboratorium w przedsiębiorstwie IIRUC[1].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach formacji postkomunistycznej, na bazie której powstała później Partia Socjaldemokratyczna. W latach 1990–1991 był zastępcą burmistrza miasta Drobeta-Turnu Severin. W 1992 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych. W niższej izbie rumuńskiego parlamentu zasiadał przez siedem kadencji do 2020. Pełnił funkcje jej kwestora, sekretarza i wiceprzewodniczącego[1]. W 1994 na forum parlamentu nawoływał, by byłego króla Michała I uznać w Rumunii na persona non grata[3].

W 2009 opuścił PSD, działał w Narodowym Związku na rzecz Rozwoju Rumunii, którego był wiceprzewodniczącym[4]. Od marca 2014 do listopada 2015 zajmował stanowisko ministra delegowanego ds. kontaktów z parlamentem w trzecim i czwartym rządzie Victora Ponty[1]. W 2016 powrócił do Partii Socjaldemokratycznej[5]. W kwietniu 2019 był kandydatem tej partii na ministra sprawiedliwości, zaaprobowania jego nominacji odmówił jednak prezydent Klaus Iohannis[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Eugen Nicolicea. cdep.ro. [dostęp 2021-11-28]. (rum.).
  2. ↑ a b Liviu Avram: Secretul lui Nicolicea: A făcut Dreptul la Spiru Haret, forma de Învăţământ la Distanţă. A rămas repetent la prima facultate. adevarul.ro, 19 grudnia 2017. [dostęp 2021-11-28]. (rum.).
  3. ↑ Mihai VoineaLaurențiu Ungureanu: Trecutul parlamentarilor noștri. În 1994, Eugen Nicolicea cerea ca Regele Mihai să fie declarat persona non grata pe teritoriul României. recorder.ro, 15 grudnia 2017. [dostęp 2021-11-28]. (rum.).
  4. ↑ Cristian Fierbinţeanu: BIOGRAFIE: Nicolicea, propus pentru Relaţia cu Parlamentul, adversar politic al lui Ponta în 2009–2011. mediafax.ro, 3 marca 2014. [dostęp 2021-11-28]. (rum.).
  5. ↑ Iulia Roșca: Eugen Nicolicea a trecut de la UNPR inpoi la PSD. hotnews.ro, 3 maja 2016. [dostęp 2021-11-28]. (rum.).
  6. ↑ Sebastian Zachmann: Iohannis nu-l acceptă pe Nicolicea la Justiţie. Surse: Dragnea face pasul înapoi şi renunţă la restructurare. PSD o propune pe Birchall interimar la Justiţiei. adevarul.ro, 23 kwietnia 2019. [dostęp 2021-11-28]. (rum.).
Czwarty rząd Victora Ponty (2014–2015)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

  • 1 Jednocześnie jako p.o premiera od czerwca do lipca 2015 i od lipca do sierpnia 2015.
  • 2 Jednocześnie jako p.o premiera w listopadzie 2015.
Trzeci rząd Victora Ponty (2014)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eugen_Nicolicea&oldid=73021398”