Duk szaronogi

Duk szaronogi

Pygathrix cinerea[1]
Nadler, 1997
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	naczelne
Podrząd	wyższe naczelne
Infrarząd	małpokształtne
Parvordo	małpy wąskonose
Nadrodzina	koczkodanowce
Rodzina	koczkodanowate
Podrodzina	gerezy
Plemię	Presbytini
Rodzaj	duk
Gatunek	duk szaronogi
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
krytycznie zagrożony
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Duk szaronogi (Pygathrix cinerea) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae). Prawdopodobnie jest endemitem Wietnamu. Jest krytycznie zagrożony wyginięciem. Nazwa „duk” pochodzi z języka wietnamskiego.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten występuje w Wietnamie, od prowincji Quảng Nam na północy do prowincji Bình Định i Gia Lai na południu^[3]. Być może występuje też na przyległym obszarze w Kambodży^[2]. Preferuje lasy deszczowe na terenach górzystych – od 900 do 1400 m n.p.m.^[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Ciało ma pokryte sierścią w odcieniach szarości. Ramiona i uda są ubarwione na biało, natomiast stopy i ręce są białe. Ich twarz nie jest pokryta futrem i jest w żółtych odcieniach, poza białym obszarem wokół ust.

Osiągają masę od 8 do 11 kg^[3].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Dieta[edytuj | edytuj kod]

Jest typowym roślinożercą. Żywią się głównie liśćmi oraz nasionami. Szukają również owoców i orzechów.

Styl życia[edytuj | edytuj kod]

W niewoli żyją maksymalnie 24 lata. Grupy liczą zwykle między 4 do 15 osobników, a stosunek samców do samic wynosi 1:2. Zaobserwowano również liczniejsze grupy, nawet do 50 osobników^[3].

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon godowy trwa od sierpnia do grudnia. W miocie zazwyczaj przychodzi na świat jedno młode. Ciąża zwykle trwa od 165 do 190 dni. Młode po narodzinach ważą około 0,5 kg. Samice osiągają dorosłość płciową po 4 latach^[3].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Głównym zagrożeniem dla tego gatunku jest człowiek, który przejmuje tereny leśne pod uprawy. Są także obiektem polowań w celu wykorzystania w medycynie tradycyjnej, jako pożywienie oraz do nielegalnego handlu^[3]. Powoduje to ciągłe zmniejszanie się populacji tego gatunku i jest on klasyfikowany przez IUCN jako krytycznie zagrożony wyginięciem^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]