Deutsche Tourenwagen Masters 2013

DTM 2013

Mike Rockenfeller – zdobywca tytułu mistrzowskiego
Otwarcie sezonu	5 maja
Zakończenie sezonu	20 października
Kierowcy	22
Zwycięzcy
Mistrz	Mike Rockenfeller (Audi)
Wicemistrz	Augusto Farfus (BMW)
3. miejsce	Bruno Spengler (BMW)
Poprzedni sezon (2012) Następny sezon (2014)
Multimedia w Wikimedia Commons

Deutsche Tourenwagen Masters 2013 – dwudziesty siódmy sezon serii DTM a zarazem czternasty po jej wznowieniu w 2000 roku. Mistrzem serii został Mike Rockenfeller z Audi, który zdobył 142 punkty zapewniając tytuł przed ostatnim wyścigiem.

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Nr	Kierowca	Samochód	Opony	Rocznik	Zespół
1	Bruno Spengler	BMW M3 DTM	H	2012	BMW Team Schnitzer
2	Dirk Werner
3	Gary Paffett	DTM AMG Mercedes C-Coupé	H	2012	HWA Team
4	Roberto Merhi
5	Edoardo Mortara	Audi RS5 DTM	H	2013	Audi Sport Team Rosberg
6	Filipe Albuquerque
7	Augusto Farfus	BMW M3 DTM	H	2012	BMW Team RBM
8	Joey Hand
9	Christian Vietoris	DTM AMG Mercedes C-Coupé	H	2012	HWA Team 2
10	Robert Wickens
11	Mattias Ekström	Audi RS5 DTM	H	2013	Abt Audi Sportsline
12	Jamie Green
15	Martin Tomczyk	BMW M3 DTM	H	2012	BMW Team RMG
16	Andy Priaulx
17	Daniel Juncadella	DTM AMG Mercedes C-Coupé	H	2012	RSC Mücke Motorsport
18	Pascal Wehrlein
19	Mike Rockenfeller	Audi A5 DTM	H	2012	Phoenix Racing
20	Miguel Molina
21	Marco Wittmann	BMW M3 DTM	H	2012	BMW Team MTEK
22	Timo Glock
23	Timo Scheider	Audi RS5 DTM	H	2013	Audi Sports Team Abt
24	Adrien Tambay

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

• BMW po bardzo udanym poprzednim sezonie rozszerzył swój program wystawiając osiem samochodów. Dzięki temu do DTM dołączył także zespół Team MTEK.
• Mercedes początkowo chciał wystawić osiem samochodów, lecz w związku z zakończeniem współpracy z Persson Motorsport marka wystawiła sześć samochodów.

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

• David Coulthard po trzech sezonach ogłosił zakończenie kariery
• Rahel Frey, zawodniczka Audi w sezonach 2011-2012 opuściła serię i dołączyła do programu Audi GT
• Dotychczasowy kierowca testowy BMW, Marco Wittmann został pierwszym kierowcą MTEK. Jego obowiązki przejął Maxime Martin
• Timo Glock początkowo był dalej związany z Marussią, rosyjskim zespołem startującym w Formule 1, jednak 21 stycznia oficjalnie zespół poinformował, że Niemiec za porozumieniem stron odszedł z zespołu. Glock cztery dni później został drugim kierowcą MTEK
• Jamie Green po ośmiu sezonach rozstał się z Mercedesem i przeniósł się do Audi
• Joey Hand i Andy Priaulx zamienili się zespołami - Hand dołączył do Teamu RBM, Priaulx do Teamu RMG
• Mistrz i wicemistrz Formuła 3 Euro Series z sezonu 2012, Daniel Juncadella i Pascal Wehrlein zostali nowymi kierowcami zespołu Mücke Motorsport
• Początkowo kierowcą Mücke miał być dalej Ralf Schumacher jednak w połowie marca ogłosił on zakończenie kariery
• Po siedmiu sezonach z niemiecką serią pożegnała się Susie Wolff, która skupiła się na roli kierowcy testowego w zespole Williams

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Runda	Data	Tor	Pole Position	Najszybsze okrążenie	Zwycięzca
1	5 maja	Hockenheimring	Timo Scheider	Augusto Farfus	Augusto Farfus
2	19 maja	Brands Hatch	Mike Rockenfeller	Gary Paffett	Mike Rockenfeller
3	2 czerwca	Red Bull Ring	Bruno Spengler	Marco Wittmann	Bruno Spengler
4	16 czerwca	EuroSpeedway Lausitz	Christian Vietoris	Mike Rockenfeller	Gary Paffett
5	14 lipca	Norisring	Robert Wickens	brak zwycięzcy[1]
6	4 sierpnia	Moscow Raceway	Mike Rockenfeller	Adrien Tambay	Mike Rockenfeller
7	18 sierpnia	Nürburgring	Augusto Farfus	Pascal Wehrlein	Robert Wickens
8	15 września	Motorsport Arena Oschersleben	Jamie Green	Joey Hand	Augusto Farfus
9	29 września	Circuit Park Zandvoort	Marco Wittmann	Marco Wittmann	Augusto Farfus
10	20 października	Hockenheimring	Bruno Spengler	Christian Vietoris	Timo Glock

Zmiany w kalendarzu[edytuj | edytuj kod]

• Niemiecka seria zawitała do Rosji na tor Moscow Raceway, a runda na tym obiekcie odbyła się 4 sierpnia.
• Z kalendarza zniknęły dwie rundy - pierwszy to niezaliczany do klasyfikacji mistrzostw wyścig na Stadionie Olimpijskim w Monachium, drugi to wyścig na torze Circuit Ricardo Tormo w Walencji.

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Kierowca HOC BRH RBR LAU NOR MSC NÜR OSC ZAN HOC Punkty 1 Mike Rockenfeller A 8 1 4 2 5 1 4 2 2 16 142 2 Augusto Farfus B 1 NU 6 12 16 3 2 1 1 11 116 3 Bruno Spengler B 5 2 1 7 6 19 14 21† 20 3 82 4 Christian Vietoris M 3 8 7 3 3 10 3 18 15 7 77 5 Robert Wickens M NU 3 12 4 2 12 1 22† 16 18 70 6 Gary Paffett M 4 6 9 1 18† 5 17 6 9 9 69 7 Mattias Ekström A NU 7 5 8 DS 2 13 7 4 4 68 8 Marco Wittmann B 9 4 2 21† 10 15 7 12 5 DS 49 9 Timo Glock B NU 13 3 14 13 16 18 15 18 1 40 10 Timo Scheider A 6 9 16 20 NU 9 NU 5 3 13 37 11 Jamie Green A 14 15 18 5 19† 6 9 3 13 12 35 12 Joey Hand B 7 5 NU 15 8 7 NU 16 7 20 32 13 Dirk Werner B 2 12 8 13 11 8 15 13 21† 8 30 14 Adrien Tambay A NU 18 11 11 15 4 6 9 6 14 30 15 Roberto Merhi M 10 16 20 10 7 14 19 14 NU 2 26 16 Daniel Juncadella M 12 20 13 6 4 18 NU 17 17 10 21 17 Miguel Molina A 15 11 14 16 14 NU 8 8 10 5 19 18 Filipe Albuquerque A 16 17 17 18 12 13 11 4 8 NU 16 19 Martin Tomczyk B 13 14 NU 19 NU 17 5 20† 11 19 10 20 Andy Priaulx B 17† 19 19 22 9 20 16 19 19 6 10 21 Edoardo Mortara A NU 21† 15 9 17† NU 12 10 14 15 3 22 Pascal Wehrlein M 11 10 10 17 20† 11 10 11 12 17 3 Miejsce Kierowca HOC BRH RBR LAU NOR MSC NÜR OSC ZAN HOC Punkty

Legenda 1 1. miejsce 2 2. miejsce 3 3. miejsce Punktowana pozycja Pozycja bez punktów NU Nie ukończył DS Dyskwalifikacja Nie startował A Audi M Mercedes B BMW 5 Nowy samochód (2008)

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja konstruktorów[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Oficjalna strona serii DTM (niem. • ang. • fr.)