Detlev von Liliencron

Detlev von Liliencron
Friedrich Adolf Axel Freiherr von Liliencron
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1844
Kilonia

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1909
Alt-Rahlstedt

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

literatura
poezja

Faksymile
Detlev von Liliencron, 1905.

Detlev von Liliencron, właśc. baron Friedrich Adolf Axel Freiherr von Liliencron (ur. 3 czerwca 1844 r. w Kilonii, zm. 22 lipca 1909 r. w Alt-Rahlstedt – dzisiaj dzielnica Hamburga) – niemiecki poeta, prozaik i dramaturg.

Zarys biograficzny[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie szlacheckiej, syn duńskiego urzędnika celnego. Studiował w Erfurcie.

W mundurze pruskiego kawalerzysty walczył w wojnie duńskiej i francusko-pruskiej. Z wojska odszedł w randze kapitana.

Przez dwa lata podróżował po Ameryce, zarabiając na życie jako nauczyciel niemieckiego i gry na fortepianie. W 1879 rozstał się z żoną po roku małżeństwa, w 1899 ożenił się z chłopką.

Pierwszy zbiór wierszy opublikował w 1883, potem wydawał dramaty i nowele, ale dopiero tomik liryki Der Heidegänger und andere Gedichte przyniósł mu uznanie. Od 1901 otrzymywał pensję cesarza Wilhelma II za zasługi pisarskie. W 1909 uniwersytet w Kilonii przyznał mu doktorat honoris causa.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Detlev von Liliencron, obraz Hansa Olde, 1904.
Nagrobek Detleva von Liliencrona na cmentarzu ewangelickim w Rahlstedt, Hamburg.
Pomnik poświęcony pisarzowi w Hamburgu, dzielnica Rahlstedt.

Ważniejsze prace:

  • Der Heidegänger und andere Gedichte (zbiór poezji)
  • Poggfred (epopeja, 1896)
  • Arbeit adelt (dramat, 1887)
  • Pidder Lüng

Dramaty:

  • Knut, der Herr, 1885
  • Die Rantzow und die Pogwisch, 1886
  • Arbeit adelt, 1887

Opowiadania:

Epopeja:

Wiersze:

  • Adjudantenritte, 1883
  • Der Haidegänger, 1890
  • Neue Gedichte, 1893
  • Nebel und Sonne, 1900
  • Bunte Beute, 1903
  • Gute Nacht, 1909

Nowele:

Powieści:

Tragedie:

  • Der Trifels und Palermo, 1886
  • Die Merowinger, 1888

Inne:

  • Balladenchronik, 1906
  • Leben und Lüge (Autobiographie), 1908

Opracowania[edytuj | edytuj kod]

  • Matthias Mainholz (Hrsg.): Artist, Royalist, Anarchist. Bautz, Herzberg 1994
  • Kornelia Küchmeister (Hrsg.): Detlev von Liliencron in seiner Zeit. Schleswig-Holsteinische Landesbibliothek, Kiel 1984
  • Jean Royer (Hrsg.): Detlev von Liliencron und Theobald Nöthig. Bautz, Herzberg 1986 (Bände 1–2)
  • Detlev von Liliencron: Ich bin ein Lebenskünstler. Gelesen von Rimbert Spielvogel. Schwanenverlag, Berkenthin 2001 (1 CD)
  • Heinz Stolte: Detlev von Liliencron. Husumer Druck- und Verlagsgesellschaft, Husum 1980

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]


Uwaga: Tekst tego artykułu zawiera znaczne fragmenty notki biograficznej dotyczącej Detleva von Liliencrona zamieszczonej w serwisie Wolne Lektury, który (podobnie jak Wikipedia) jest publikowany na licencji Creative Common CC-BY-SA 3.0