David Kreiner

David Kreiner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1981
Kitzbühel

Klub

Kitzbühler SC

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

13.12 1997, Steamboat Springs (11. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

13.12 1997, Steamboat Springs
(11. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

10.02 2001, Liberec
(2. miejsce – Gundersen)

Rekord życiowy

198,0 m na Letalnicy w Planicy (12 marca 2008)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 2011 Sztafeta HS134
złoto Oslo 2011 Sztafeta HS106
srebro Lahti 2001 Sztafeta
brąz Oberstdorf 2005 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Karpacz 2001 Sprint
brąz Canmore 1997 Sztafeta
brąz Sankt Moritz 1998 Gundersen
brąz Štrbské Pleso 2000 Sztafeta
brąz Štrbské Pleso 2000 Sprint
brąz Karpacz 2001 Gundersen
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2007
Zakończenie kariery: 2011 rok
Strona internetowa

David Kreiner (ur. 8 marca 1981 roku w Kitzbühel) – austriacki narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, złoty medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, sześciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej David Kreiner pojawił się 14 lutego 1997 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Canmore, gdzie wraz z kolegami zdobył brązowy medal w drużynie. W grudniu tego roku zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 11. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Steamboat Springs. Tym samym w swoim pucharowym debiucie od razu zdobył punkty. Rok później zdobył brązowy medal w Gundersenie na mistrzostwach świata juniorów w Sankt Moritz.

Już w 1999 roku wystartował na pierwszej seniorskiej imprezie – mistrzostwach świata w Ramsau. Wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce, a indywidualnie zajął 36. miejsce w sprincie. W Pucharze Świata pojawił się dwukrotnie, zajmując dziewiąte miejsce w sprincie 11 marca w Falun oraz dziesiąte w Gundersenie 21 marca w Zakopanem. W klasyfikacji generalnej sezonu 1998/1999 zajął 27. pozycję. W kolejnym sezonie osiągał przeciętne wyniki, punktując w pięciu z jedenastu startów. Najlepiej zaprezentował się w ostatnich zawodach cyklu, 17 marca 2000 roku we włoskiej miejscowości Santa Caterina, gdzie był szósty w Gundersenie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie, zdobywając brązowe medale w sztafecie i Gundersenie.

Pierwsze podium w Pucharze Świata wywalczył w sezonie 2000/2001. Punktował we wszystkich startach, wielokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce. Na podium stanął w drugiej części cyklu, 10 lutego 2001 roku w Libercu, gdzie zajął drugie miejsce w Gundersenie. Już pięć dni później startował na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie wspólnie z Christophem Eugenem, Mario Stecherem i Felixem Gottwaldem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie był dziewiąty w Gundersenie oraz dziesiąty w sprincie. Na przełomie stycznia i lutego Kreiner zdobył złoty medal w sprincie i brązowy w Gundersenie podczas mistrzostw świata juniorów w Karpaczu. Sezon ten zakończył na dwunastej pozycji.

Kreiner nie odniósł większych sukcesów w sezonach 2001/2002, 2002/2003 i 2003/2004. Najlepszy wynik w Pucharze Świata osiągnął 19 stycznia 2002 roku w Libercu, gdzie zajął. 18. miejsce w Gundersenie. W sezonie 2003/2004 Pucharu Kontynentalnego dwukrotnie wygrał zawody i dwukrotnie stawał na drugim stopniu podium, jednak w klasyfikacji generalnej nie zajął wysokiego miejsca. W lecie 2004 roku zajął dziewiąte miejsce w siódmej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej.

W swoim jedynym starcie na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 2005 roku David zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. Obok niego w ekipie austriackiej wystartowali także Michael Gruber, Christoph Bieler i Felix Gottwald. W rywalizacji pucharowej prezentował się nierówno, kilkakrotnie nie zdobywając punktów. Najlepszy wynik osiągnął 12 lutego 2005 roku w Pragelato, gdzie był szósty w sprincie. W klasyfikacji generalnej sezonu 2004/2005 zajął 35. miejsce. Jeszcze słabiej spisał się w sezonie 2005/2006, w którym ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce. W efekcie uplasował się na 33. pozycji w klasyfikacji końcowej tego sezonu. Nie wystartował także na igrzyskach olimpijskich w Turynie w lutym 2006 roku.

Żadnych trofeów nie zdobył również w sezonie 2006/2007. W rywalizacji pucharowej jego najlepszym wynikiem było siódme miejsce, które zajął czterokrotnie, trzy razy w sprincie i raz w Gundersenie. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku indywidualnie był dziewiąty w Gundersenie. W konkursie drużynowym Austriacy z Kreinerem w składzie zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Norwegami o zaledwie 0,4 sekundy. W lecie 2007 roku Austriak triumfował w klasyfikacji końcowej dziesiątej edycji LGP. Z czterech konkursów indywidualnych wygrał dwa, raz był drugi i raz szósty. Dobra forma w lecie nie do końca przełożyła się jednak na sezon 2007/2008. Po raz pierwszy od siedmiu lat stanął wtedy na podium zawodów PŚ – 13 stycznia 2008 roku w Val di Fiemme był trzeci w sprincie. W dalszej części sezonu na podium stanął jednak już tylko raz, 20 stycznia 2008 roku w Klingenthal ponownie był trzeci w tej konkurencji. Nierówne starty, między innymi 28. pozycja w Zakopanem, pozwoliły mu na zajęcie dziesiątego miejsca w klasyfikacji generalnej. Sezon 2008/2009 był dla Austriaka stracony. Wystartował tylko osiem razy, kilkakrotnie kończąc zawody już po skokach, jego najlepszym wynikiem było 12. miejsce w Ruce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął 49. miejsce.

Poprawił się jednak w sezonie 2009/2010, w którym zajął 18. pozycję. W większości startów plasował się w drugiej dziesiątce, a w swoim najlepszym starcie, 3 stycznia 2010 roku w Oberhofie zajął ósme miejsce w Gundersenie. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver indywidualnie zajął piętnaste miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni. Natomiast w zawodach drużynowych, razem z Gruberem, Gottwaldem i Stecherem zdobył złoty medal. Po konkursie skoków reprezentacja Austrii znajdowała się na trzecim miejscu i do biegu przystąpiła ze stratą 36 sekund. W biegu Austriacy byli jednak najlepsi i na mecie wyprzedzili Amerykanów o nieco ponad 5 sekund i blisko 20 sekund Niemców, którzy zajęli trzecie miejsce. Rok później, podczas mistrzostw świata w Oslo zdobył wraz z Bernhardem Gruberem, Felixem Gottwaldem Mario Stecherem złote medale w obu konkursach drużynowych. Ponadto w obu konkursach indywidualnych plasował się na dwunastej pozycji. W rywalizacji pucharowej dwukrotnie stawał na podium, w tym 22 stycznia 2011 roku w Chaux-Neuve po raz pierwszy w karierze wygrał zawody PŚ, zwyciężając w Gundersenie. Sześć dni wcześniej był trzeci w tej samej konkurencji w austriackim Seefeld. W klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011 był dziesiąty.

Po słabym w jego wykonaniu sezonie 2011/2012 Austriak zdecydował się na roczne zawieszenie kariery. Rozważa powrót w sezonie olimpijskim [2], jednak nie powrócił.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
14. 14 lutego 2010 Kanada Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47,1 +49,4 Francja Jason Lamy Chappuis
1. 23 lutego 2010 Kanada Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[3] 49:31,6 - -

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
7. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[4] 49:34,2 +3:34,4  Finlandia
36. 27 lutego 1999 Austria Ramsau Sprint K-90/7,5 km 17:48,4 ? Norwegia Bjarte Engen Vik
9. 15 lutego 2001 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 +2:45,7 Norwegia Bjarte Engen Vik
2. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[5] 48:54,1 +10,9  Norwegia
10. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Sprint K-116/7,5 km 19:40,3 +1:15,8 Niemcy Marko Baacke
3. 23 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[6] 49:45,5 +7,4  Norwegia
9. 23 lutego 2007 Japonia Sapporo Sprint HS134/7,5 km 17:40,2 +1:17,9 Finlandia Hannu Manninen
4. 25 lutego 2007 Japonia Sapporo Sztafeta HS134/4x5 km[7] 49:14,9 +1:12,4  Finlandia
12. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19,2 +58,8 Niemcy Eric Frenzel
1. 28 lutego 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[8] 48:07,8 - -
12. 2 marca 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31,6 +1:14,6 Francja Jason Lamy Chappuis
1. 4 marca 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[9] 47:12,3 - -

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 14 lutego 1997 Kanada Canmore Sztafeta K-89/3x5 km[10] ? ?  Francja
3. 22 stycznia 1998 Szwajcaria Sankt Moritz Gundersen K-95/10 km ? ? Finlandia Hannu Manninen
3. 26 stycznia 2000 Słowacja Štrbské Pleso Sprint K-90/5 km ? ? Finlandia Petter Kukkonen
3. 27 stycznia 2000 Słowacja Štrbské Pleso Sztafeta K-90/3x5 km[11] ? ?  Finlandia
1. 31 stycznia 2001 Polska Karpacz Sprint K-90/5 km ? - -
3. 2 lutego 2001 Polska Karpacz Gundersen K-90/10 km ? ? Japonia Norihito Kobayashi

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 10 lutego 2001 Czechy Liberec Gundersen K-120/15 km ? 2. ? Niemcy Ronny Ackermann
2. 13 stycznia 2008 Włochy Val di Fiemme Sprint HS134/7,5 km 20:03,4 3. +2,0 Niemcy Sebastian Haseney
3. 20 stycznia 2008 Niemcy Klingenthal Sprint HS140/7,5 km 18:45,9 3. +41,2 Niemcy Ronny Ackermann
4. 16 stycznia 2011 Austria Seefeld Gundersen HS109/10 km 24:36,8 3. +2,6 Norwegia Magnus Moan
5. 20 stycznia 2011 Niemcy Klingenthal Gundersen HS118/10 km 21:59,2 1. - -

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 6 stycznia 2004 Włochy Tarvisio Sprint K90/7.5 km 20:14,3 min 1. - -
2. 7 stycznia 2004 Włochy Tarvisio Gundersen K90/15 km 41:27,3 min 1. - -
3. 10 stycznia 2004 Austria Villach Sprint K90/7.5 km 18:56,6 min 2. +0.1 s Niemcy Marc Frey
4. 11 stycznia 2004 Austria Villach Gundersen K90/15 km 35:42,5 min 2. +17.2 s Francja Mathieu Martinez

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 26 sierpnia 2007 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/15 km 31:10.3 min 1. - -
2. 29 sierpnia 2007 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/15 km 28:54.4 min 1. - -
3. 2 września 2007 Austria Bischofshofen Gundersen HS140/15 km 28:06.6 min 2. +1.5 s Francja Jason Lamy Chappuis
4. 26 lipca 2008 Niemcy Hinterzarten Gundersen HS108/16.1 km 31:42.4 min 3. +1.5 s Niemcy Georg Hettich
5. 1 sierpnia 2008 Szwajcaria Einsiedeln Gundersen HS140/15 km 26:52.7 min 3. +3.5 s Szwajcaria Ronny Heer

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
  2. ↑ Austriacki gwiazdor nieoczekiwanie zawiesił karierę!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-10-01. [dostęp 2012-10-01]. (pol.).
  3. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Felix Gottwald, Mario Stecher, David Kreiner
  4. ↑ Skład drużyny: Felix Gottwald, Christoph Eugen, David Kreiner, Mario Stecher
  5. ↑ Skład drużyny: Christoph Eugen, Mario Stecher, David Kreiner, Felix Gottwald
  6. ↑ Skład drużyny: Michael Gruber, Christoph Bieler, David Kreiner, Felix Gottwald
  7. ↑ Skład drużyny: Christoph Bieler, David Kreiner, Mario Stecher, Felix Gottwald
  8. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Bernhard Gruber, Felix Gottwald, Mario Stecher
  9. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, David Kreiner, Felix Gottwald, Mario Stecher
  10. ↑ Skład drużyny: Michael Gruber, David Kreiner, Christoph Bieler
  11. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Florian Aichinger, Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Drużynowi mistrzowie olimpijscy w kombinacji norweskiej

Drużynowi mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)
Sprint drużynowy (skocznia duża)
Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (Indywidualnie)
Mężczyźni indywidualnie
(od 1984
metodą
Gundersena)
Sprint mężczyzn
Kobiety
Zwycięzcy Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Kreiner&oldid=71621475”